ركوع - احکام دین، دفتر اول نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

احکام دین، دفتر اول - نسخه متنی

محمدحسین فلاح زاده

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

ركوع

وقتى قرائت حمد و سوره تمام شد، به ركوع مى رويم و به اندازه اى كه دست ها به زانوها برسد خم مى شويم و چنين مى گوييم:

«سِبحانَ ربّى العَظيمِ وَ بِحَمْدِهِ»

يا سه مرتبه مى گوييم: «سُبْحانَ الله»

سجده

پس از ركوع، به طور كامل مى ايستيم و بعد به سجده مى رويم.

در سجده هفت جاى بدنمان; يعنى پيشانى، كف دو دست، سر زانوها و نوك انگشتانِ بزرگ پا (شَست) را به زمين مى گذاريم و مى گوييم:

«سِبحانَ ربّىَ الاْعَلى وَ بِحَمْدِهِ»

يا سه مرتبه مى گوييم: «سُبْحانَ الله»

در سجده نماز، پيشانى را بر «خاك» يا «سنگ» يا چيزهاى ديگرى از «زمين» مى گذاريم. سجده بر «چوب» و «كاغذ» نيز صحيح است.

مُهر نماز، از خاك پاكيزه اى است كه نمازگزار براى سجده، پيشانى را بر آن مى گذارد و بهتر است بر مهر كربلا كه از خاك قبر امام حسين(عليه السلام) تهيه شده، سجده كنيم. چون جهاد و شهادتِ بهترين انسان ها را به يادمان مى آورد كه در راه دين اسلام به شهادت رسيدند.

سجده دوّم

وقتى سجده اوّل تمام شد مى نشينيم و بار ديگر به سجده مى رويم و سجده دوّم را مانند سجده اوّل بجا مى آوريم.

با تمام شدن سجده دوّم، يك ركعتِ نماز به پايان مى رسد.

/ 56