حقيقت سعادت و شقاوت در چيست ؟ - پدر، مادر، معلم مرا خوب تربیت کنید نسخه متنی

انتخاب چنين همسر شايسته بمن فرزند نيز فضيلت و بزرگوارى مى بخشى و عزت در اين نصيب من مى گردانى .

گزيده اى از اشعار پروين اعتصامى

بزرگترين و عاليترين نقش مادر در تربيت فرزند، اصالت بخشيدن به فرزند و حفاظت و حراست از آرامانهاى دينى و پاسدارى از نعمت عظماى ولايت و محبت اهلبيت پيامبر (ص ) و تزكيه نفس است و چنين مادرى مى تواند سعادت و خوشبختى فرزندانش را تضمين نمايد، اما مادر بى تعهد و بى فضيلت ، براى تربيت كودكانش هيچگونه مايه نميگذارد و رنج تربيت او را متحمل نمى شود و معلوم است از دامن چنين مادر جز فرزندان بى فضيلت و ناپاك پرورش ‍ نمى يابد!!!

حقيقت سعادت و شقاوت در چيست ؟

سعادت و خوشبختى بشر در چهار صفت نهفته است . در تعريف و تحليل از حقيقت سعادت و شقاوت امام صادق عليه السلام در روايتى از اميرالمؤ منين عليه السلام نقل نموده كه حضرت مى فرمايد:

ان حقيقة السعادة ان يختم للمرء عمله بالسعادة و ان حقيقية الشقاء ان يحتم للمرء عمله بالشفاء.(36) حقيقت سعادت ، عبارت از اين است كه ، عمل آدمى به سعادت پايان پذير دو ختم شود و حقيقت شقاوت عبارت از پايان يافتن عمل به بدبختى است .)) يعنى تمام عوامل موروثى را بايد روى هم ريخت و مجموع اعمال يك انسان را كه محصول كليه آن عوامل است بايد مطالعه كرد تا سعادت و شقاوت واقعى معلوم شود.(37) بنابراين تضمين كننده سعادت و شقاوت فرزند مادر است و مادر شدن و پذيرش مادرى مسئوليت خطيرى است كه هر مادر به عهده گرفته و قبول كرده است .

پند پذيرى سعادت ، و غرور شقاوت است :

امام على عليه السلام در مورد سعادت و شقاوت چنين مى فرمايد:

والسعيد من وعظ بغيره ، و الشقى من انخدع بهواه و غروره (38) خوشبخت و سعادتمند كسى است كه از ديگران پند پذيرد و خود را به پاكى پرورش دهد و شقى و بدبخت كسى است كه از تمايلات نامشروع و غرور خويشتن فريب خورد و به ناپاكى گرايد.

امام على عليه السلام فرمود:

من قبل النصيحة سلم من الفضيحه (39) كسيكه اندرز و نصيحت پذيرد از رسوائى و فضاحت مصون و محفوظ ماند.

بنابراين ، مادر با پند پذيرى سعادتمند مى شود و سعادت فرزند خويش ‍ را تضمين و تاءمين مى نمايد.

نقش مادر در سوء تربيت فرزند

داستانى را ((ملك الشعراء بهار)) در اين زمينه به نظم در آورده كه براى همه ، خاصه مادران پندپذير، بسيار آموزنده