الحام پدرم : همسرى كه فردا مادر ما فرزندان آينده شما است بايد داراى عفاف و حجاب و سجاياى اخلاقى و اوصاف شايسته برجسته انتخاب نمائى چرا كه ما فرزندان وارثان اوصاف شما پدر و مادر هستيم و از زيبائيها و خلقيات و اوصاف شما ارث مى بريم ، مادرم : ما فرزندان از پدر مجد و عظمت و بزرگوارى و سخاوت و كرامت و شجاعت او را بارث مى بريم ، بنابراين همسرى كه داراى سجاياى اخلاقى و كرامت انسانى باشد انتخاب كن كه تا فردا پدرى بزرگوار و شايسته براى ما باشد. در فرهنگ لغات مى خوانيم :((ورث اباه ماله و مجده .(17) از پدرش مال و مجد و عظمتش را به ارث برد.)) اما ارث برى فرزند از مادر بيشتر است .كه پيامبر بزرگ اسلام مى فرمايد:انظر فى اى شى ء تضع ولدك فان العرق دساس .(18) بنگريد كه فرزند خود را در چه محلى جاى مى دهيد فرزندتانرا در چه آغوشى مى پرورانيد زيرا اخلاق و ويژگيهاى (مادران ) به فرزندان متصل گردد.)) حيات شناسان مى نويسند: عامل وراثت در كجا مقام دارد؟ و يا در كدام قسمت از سلول نهفته است ؟ و مسئوليت پذيرى و وراثت برى آنرا به كدام يك از اعضاء نسبت دهيم ؟ و چه قسمتى از پرتو پلاسما، و كدام يك از قطعات هسته موجب مى گردد كه مثلا پسرى شكل بينى مادر و چشمان پدر را بارث برد، و فلان كيفيت را از اجداد خويش اخذ كند؟!(19) با اين توصيف چگونه فرزند از اوصاف پدر يا مادر ارث مى برد و وارث اخلاق و اوصاف خوب يا بد والدين مى گردد؟ در داستان محمد حنفيه كه در ميدان جنگ با ترس و خوف خود از دشمن ، اميرالمؤ منان عليه السلام را آزرده خاطر كرد.محمد حنفيه فرزند على بن ابيطالب از غير فاطمه زهرا سيده نسوان عالم بوده مادرش كنيزى بنام خوله حنفيه است ، كه در جنگ جمل علمدار لشگر بود.على عليه السلام به او فرمان حمله داد. محمد حنفيه حمله كرد ولى دشمن با ضربات نيزه و تير جلو علمدار را گرفت . محمد از پيشروى باز ماند، حضرت خود را به او رساند و فرمود:احمل بين الاسنة ((از ضربات و تير و سنان دشمن مترس و حمله كن !)) قدرى پيشروى كرد ولى باز متوقف شد. على عليه السلام از ضعف فرزندش سخت آزرده خاطر شد نزديك آمد:فضربه بقائم سيفه و قال ادركك عرق من امك .(20)