مسؤولیت همسایگان مساجد نسخه متنی

اگر در سحر فرض بكنيد يك عدّه‏اي بخواهند دعاي وحدت بخوانند، خوب مي‏شود در داخل منزل خودشان در داخل آن محلي كه هستند... خودشان بخوانند، براي خدا مي‏خواهند بخوانند و بلندگو اگر دارند... در داخل بگذارند كه صدا بيرون نيايد، گاهي اشخاصي مي‏آيند و شكايت مي‏كنند كه تمام آرامش ما را بعضي از اين گروه‏ها به هم مي‏زنند و حتّي ما خواب نداريم، شما مي‏خواهيد يك كار عبادي بكنيد، مي‏خواهيد تظاهر كنيد، مي‏خواهيد چه بكنيد؟ تبليغ كنيد، دعا بخوانيد شما، دعا بين خودتان و خداست، فرضا بخواهيد يك اجتماعي باشد كه در آن دعا خوانده بشود، اين جا نبايد بلندگوهاي بزرگ را... بيرون بگذارند و تمام افرادي كه در اين محلّه هستند يا محلّه‏هاي دور هستند رنج ببرند از اين كار، اينها معصيت كبيره است كه الآن كه متوجّه شديد، ديگر عذر نداريد، اذيّت مسلم و آزار مؤمنين از بزرگ‏ترين گناهان كبيره است...»15

از حضرت آية‏الله العظمي گلپايگاني پرسيده‏اند: صبح‏ها كه مردم خوابند، اذان گفتن با بلندگو چه صورت دارد؟ آيا مردم آزاري هست يا نه؟ ايشان پاسخ داده‏اند: اذان گفتن هرچند موجب بيدارشدن ديگران شود جايز است. مگر يقين كند كه موجب مرض يا شدت مرض كسي شود.16

در استفتايي از حضرت آية الله العظمي اراكي پرسيده‏اند: آيا بلند كردن صداي اذان از مسجد مخصوصا اذان صبح در صورتي كه همسايگان مسجد اعتراض مي‏كنند و اظهار مي‏كنند صداي اذان موجب اذيت و آزار آنها مي‏شود، جايز است يا نه؟

ايشان در جواب خاطر نشان ساخته‏اند: اذان شعار اسلام است و ملازمه غالبي دارد با بيدارشدن همسايگان مسجد، ولي در صورت استلزام ضرر، احوط آن است كه صداي آن را طوري تنظيم كنند كه حتي‏الامكان موجب اضرار به همسايگان نشود.17