لطفا منتظر باشید ...
تعالى به بركت اين اسم مرا نصرت داد و پيروز گردانيد.(32)
بيمارى شديد
(( داود درزنى )) گفت :در مدينه به بيمارى شديدى گرفتار شدم ، چون خبر بيماريم به (( حضرت صادق (ع )) ) رسيد.حضرت براى من نامه اى مرقوم فرمودند ؛ و فرمودند:يكصاع گندم بِخَر، و بر پشتت بخواب و آن گندم را روى سينه ات بريز و بعد بگو: اَللّهُمَّ اِنّىاَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذى اِذا سَئَلَكَ بِهِ الْمُضْطَرِّ كَشَفْتَ ما بِهِ مِنْ ضَرٍّ وَ
مَكَّنْتَ لَهُ ما فِى الاَْرْضِ وَ جَعَلْتَهُ خَليفَتَكَ اَنْ تُصَلىِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِ
مُحَمَّدٍ وَ عَلى اَهْلِ بَيْتِه وَ اَنْ تُعافِينى مِنْ عِلَّتى .سپس درست بنشين و گندمها را جمع كن و باز اين دعا را بخوان و آن را بچهار قسمت تقسيم كن ، و هر قسمتى را
به فقيرى بده و باز اين دعا را بخوان . (( داود )) گفت : آن را انجام دادم گويا كه از بند خلاص شدم و به هر كس اين عمل را گفتم ؛ انجام داد شفا
يافت .(33)
مرض صعب العلاج
راوى گفت :بيمارى صعب العلاجى داشتم (( حضرت صادق (ع )) )به عيادتم آمد.وقتى ناراحتى و جزع و بيتابى مادرم را مشاهده فرموده بودند، به او عمل زير را تعليم دادند.چون صبح شد بطورى صحت يافته بودم كه هر چه پخته بودند من با كمال ميل با آنها شريك شدم و خوردم . و آن
عمل اينست كه :مادر بيمار به بام خانه برود و مقنعه را از سر بردارد، (بام طورى باشد كه كسى او را نبيند.) و موهاى خود
را پريشان كند و بگويد:اَللّهُمَّ اَنْتَ اَعْطَيْتَنيهِ وَ اَنْتَ وَهَبْتَنيهِ فَاجْعَلْ هِبَتَكَ الْيَوْمَ
جَديدَةً اِنَّكَ قادِرٌ مُقْتَدِرٌ.هنوز سر بر نداشته باشد كه فرزندش شفا يابد.(34)
جوش ودمل
شخصى به (( حضرت صادق (ع ) )) عرضكرد:آقاجان ، چند وقت است كه در بدنم كنه و ماده پيدا شده است چه كنم ؟!حضرت فرمود:سه روز روزه بگير و در روز چهارم وقت زوال غسل كن و پارچه پاكيزه بپوش ، حالا كهنه يا نو فرق نمى كند ومثل لنگ دور خود بپيچ و به صحرا و يا بام خانه يا جاى بلندى برو، و چهار ركعت نماز بخوان و تا مى توانى
