نظام حقوق زن در اسلام - استقبال از شبهه ها نسخه متنی

از اين چند نمونه و نمونه هاى بسيار ديگر, كه مجال ذكر آنها نيست, به دست مى آيد, اسلام, از شبهه و پرسش, نگرانى و واهمه ندارد و به استقبال شبهه ها و پرسشها مى رود و با منطق قوى كه دارد, شبهه ها را از ذهنها مى زدايد و به پرسشها پاسخ مى دهد اين, سبب بالندگى مكتب و جاگير شدن آن در قلبها مى شود.

استاد شهيد, مرتضى مطهرى مى نويسد:

(من, بر خلاف بسيارى از افراد, از تشكيكات و ايجاد شبهه هايى كه در مسائل اسلامى مى شود, با همه علاقه و اعتقادى كه به اين دين دارم, به هيچ وجه, ناراحت نمى شوم, بلكه در تَهِ دلم, خوشحال مى شوم; زيرا معتقدم و در عمر خود به تجربه مشاهده كرده ام كه اين آيين مقدس آسمانى, در هر جبهه از جبهه ها كه بيش تر مورد حمله و تعرض واقع شده, با نيرومندى و سرفرازى و جلوه و رونق بيش ترى آشكار شده است.

خاصيت حقيقت, همين است كه شك و تشكيك, به روشن شدن آن كمك مى كند. شك, مقدمه يقين و ترديد, پلكان تحقيق است.

در رساله زنده بيدار, از رساله ميزان العمل غزالى نقل مى كند:

( گفتار ما را فايده اين بس باشد كه ترا در عقايد كهنه و موروثى به شك مى افكند; زيرا شك, پايه تحقيق است و كسى كه شك نمى كند, درست تأمل نمى كند و هر كه درست ننگرد, خوب نمى بيند و چنين كسى در كورى و حيرانى به سر مى برد.)

بگذاريد بگويند و بنويسند و سمينار بدهند و ايراد بگيرند, تا آن كه, بدون آن كه خود بخواهند, وسيله روشن شدن حقايق اسلامى گردند.)

نظام حقوق زن در اسلام

*: پاره اى از پرسشها و شبهه ها, برخاسته از اظهار نظرهايى است كه به دفاع از دين و ارزشهاى دينى ايراد مى شود كه متأسفانه اين اظهار نظرها, گاه به خاطر نپختگى و يا نداشتن آگاهى و دانش و تخصص لازم و يا خودباختگى, خود, شبهه هاى جديدى را مى آفريند كه در اين باره, يادآورى, چند نكته, مفيد مى نماد:

1. برخوردارى ازدانش و تخصص لازم:

سخن گفتن از مقوله حقوق زن از ديدگاه اسلام, يا از زاويه مبانى كلامى است, يامبانى فقهى. هر كدام كه باشد, علمى است از علوم و دانشى است كه مبادى و مبانى ويژه خود را دارد و كسى كه بخواهد از ديد فقه اسلامى, يا كلام اسلامى, بر مقوله حقوق زنان بنگرد و ديدگاه خود را ابراز دارد, بايد آگاهى و دانش لازم را كه در هر عملى براى صاحب نظران آن علم در نظر گرفته مى شود, داشته باشد. در غير اين صورت, نظرى كه داده مى شود, نه تنها ارزش علمى نخواهد داشت. مشكلى را نخواهد گشود كه بر فضاى هرج و مرج علمى دامن خواهد زد و شناخت درست از نادرست را دشوار خواهد كرد, چيزى كه متأسفانه امروز, فضاى مطبوعات كشور اسلامى ما را فرا گرفته و به خاطر توجه و اقبال عمومى به مسائل زنان, هر كسى به خود حق مى دهد به اظهارنظر درباره ديدگاه اسلام درباره حقوق زنان, بپردازد و فهم ناقص و نارساى خود را كه گاه بر هيچ معيار شناخته شده فقهى استوار نيست, به عنوان نظر اسلام, به دين نسبت دهند.

در چنين مواردى, اگر صاحب نظران, فقيهان و متكلمان برجسته, اعتراض كنند و نادرستى روش و كاررا گوشزد كنند و كژى و ناراستى ديدگاه را بنمايانند, از سوى هرج و مرج خواهان, داد و فرياد, بلند مى شود كه اينان مخالف آزادى انديشه اند و برآنند جلوى رشد انديشه ها را بگيرند.

2. دورى ازجو زدگى:

محقق و كارشناس اسلامى, بايد براساس معيارها و ترازها و مبانى گام بردارد و تحت تأثير جوّ حاكم قرار نگيرد. حال اين فضا و جوّ حاكم, فضا و جوّ روشنفكرمآبى باشد, يا عوام زدگى. به همان ميزان كه عوام زدگى براى محقق و كارشناس اسلامى, زيان آور است, روشنفكرمآبى و روشنفكر زدگى نيز زيان آور و به بيراهه كشيده شدن است.

سوكمندانه فضايى كه در زن گرايى و دفاع از حقوق زن در حال حاضر در كشور ايجاد شده, بسيارى را بر آن داشته تاخود را ببازند و بر آن شوند كه به برابرسازى قانونهاى اسلامى و فقهى, با قانونهاى غربى بپردازند و در اين بين, اصول مسلم و پذيرفته شده فقهى را ناديده بگيرند و به مبانى من درآورى روى آورند.

شخصى كه براى اين كه به پندار خود برابر بودن مرد و زن را در حق طلاق ثابت كند مى نويسد:

(براساس فقه مدرن, مى توان بر حكم يك جانبه بودن طلاق براى مرد, خط بطلان كشيد و به ديدگاه برابرى زن و مرد, رسيد. شيوه مدرن و ابتكارى در فقه, تابع روشهاى حوزه هاى علميه نيست و.)