زنان و فمینیسم نسخه متنی

طنين انساني همين فرهنگ است كه حتي امروز و در اقصي نقاط غرب، باعث اقبال وسيع زنان به‏سوي اسلام شده است. روزنامه «هرالد تريبون» در 9 نوامبر 1993 در مقاله‏اي با عنوان «زنان مسلمان رو در روي آمريكا قرار مي‏گيرند» مي‏نويسد:

«زنان مسلمان كه از منطقه فلوريدا تا قلب لوس‏آنجلس و ويرجينيا درصدد حمايت از يكديگر بوده و از تبعيضات، خشمگين هستند در صدد سازماندهي گروههاي كوچك برآمده‏اند.»(52)

خبرگزاري ايتاليا در 11 نوامبر 1993 در گزارشي از لندن، توضيح مي‏دهد كه زنان انگليس، چه راه‏حلي براي مشكل زنان غرب، به آنان نشان مي‏دهند:

«اين زنان هميشه در دورماندن از دام‏هاي زندگي و پيش‏گرفتن راههاي جديد، از ساير زنان غرب جلوتر بوده‏اند. راه حل زنان انگليسي، روي‏آوردن به اسلام است. تنها در 2 سال اخير، بيش از 20 هزار نفر از باسوادترين زنان انگلستان به اسلام روي آورده‏اند.»(53)

همچنين راديو نداي اسلام، گزارش داد كه تعداد زنان آمريكايي گرونده به اسلام، بر اثر تبليغ و معرّفي اسلام توسط مبلغان اسلامي، بشدّت روبه افزايش است و زنان آمريكايي پس از آشنايي با حقوق و كرامت خود، تحت تأثير اسلام و احترام به زن و خانواده در اسلام قرار گرفته و گرايش وسيعي از خود نشان مي‏دهند.

البته اين همه با وجود غرض‏ورزي‏هاي اسلام شناسانه آمريكايي، انگليسي و اسرائيلي در غرب صورت مي‏گيرد. در ايران پس از انقلاب اسلامي نيز تحت تأثير تعاليم اسلام، براي نخستين بار در تاريخ ايران، زنان توانستند در همه عرصه‏هاي علمي، سياسي، فرهنگي و اقتصادي حضور يابند بي‏آنكه عفّت و كرامت آنان صدمه بيند. عليرغم اين انقلاب بزرگ انساني بنفع زنان در چنين بستر و جامعه‏اي، در چند سال اخير «فمينيسم» بصورت ارتجاع به فرهنگ شاهنشاهي حتي با پوشش اسلامي با حمايت لجستيكي غرب يورش آورده است و اين رفتارها نه به‏عنوان پاسخي به ضرورت‏هاي موجود، بلكه به‏عنوان مبارزه‏اي خصمانه عليه بالندگي و تعالي «زن» در جامعه مترقّي اسلام صورت مي‏گيرد. از سوئي، مباني احكام اسلام و ارزش‏هاي معنوي و شخصيتي زن در آن را نشانه گرفته و با شعار «آزادي زن» كه البته كارايي خود را حتّي در غرب از دست داده و بيداري و چرخش زنان مسلمان در نقاط مختلف جهان به فرسودگي آن در سرزمين‏هاي اسلامي گواهي مي‏دهند و از سوي ديگر با ترويج خطّ تحريف دين و برداشت‏هاي خودمحورانه از آيات و احاديث و تلاش بي‏وقفه به منظور سوء تفسير مباني اسلام در جهت ارزش‏هاي غيرانساني غرب در مقوله «زن» است.

در حركت اول، مرتجعين خواهان بازگشتي ذليلانه به دوران جاهليت پهلوي هستند و حركت دوم، داراي عواقبي خطرناكتر است زيرا در پوشش اسلام و به كارگيري الفاظ و عنوان‏هاي اسلامي، گام برمي‏دارد. اما در هر دو حركت، سردمداري «مردان زن سالار»!! در پشت پرده، چه در داخل و چه در خارج قابل ملاحظه است، و ثمره هر دو حركت، اخراج زنان مسلمان از نعمت آگاهي، هدايت الهي و ورود به ميدان غفلت فرهنگ غرب است.