لطفا منتظر باشید ...
مسأله 111 - الكل صنعتى كه براى رنگ كردن درب و ميز وصندلى و مانند اينها به كار مى برند، اگر انسان نداند از چيزى كه مست كننده و روان است درست كرده‌اند پاك مى باشد.
مسأله 112 - اگر انگور و آب انگور به خودى خود جوش بيايد، حرام و پاك بودن آن محل اشكال است، واگر بواسطه پختن، جوش بيايد، خوردنش حرام است ولى نجس نيست.
مسأله 113 - خرما و آب آن اگر جوش بيايد پاك وخوردن آن حلال است، و اما كشمش و آب آن، حكم انگور و آب آن را دارد.
10 - فقاع
مسأله 114 - فقاع كه از جو گرفته مى شود وبه آن آبجو مى گويند نجس است ولى آبى كه به دستور طبيب از جو مى گيرند و به آن ماء الشعير مى گويند پاك مى باشد. [ 24 ]11 - عرق شتر نجاستخوار:
مسأله 115 - عرق شتر نجاستخوار، نجس است، وعرق ديگر حيوانات هم، اگر نجاستخوار شوند بنابر احتياط واجب نجس است.عرق جنب از حرام
مسأله 116 - عرق جنب از حرام گر چه نجس بودن آن، محل اشكال است ولى با بدن يا لباسى كه به آن آلوده شده نمى توان نماز خواند.مسأله 117 - اگر انسان در موقعى كه نزديكى با زن، حرام است - مثلا در روزه ماه رمضان - با زن خود نزديكى كند، بايد از عرق خود در نماز اجتناب نمايد.
مسأله 118 - اگر جنب از حرام بواسطه عذرى غير از تنگى وقت، بدل از غسل، تيمم نمايد، تا زمانى كه عذر او باقى است، اگر عرق كند، اجتناب از آن لازم نيست، ولى اگر بواسطه تنگى وقت تيمم كرده، پس از خواندن نماز، عرق او حكم عرق جنب از حرام را دارد.
مسأله 119 - اگر كسى ابتداء از حرام وسپس از حلال جنب شود ويا اول از حلال و سپس از حرام جنب شود عرق او، حكم عرق جنب از حرام دارد.
راه ثابت شدن نجاست
مسأله 120 - نجاست هر چيز از سه راه ثابت مى شود: اول: آن كه خود انسان يقين كند چيزى نجس است واگر گمان داشته باشد چيزى نجس است لازم نيست از آن اجتناب نمايد، بنابر اين غذا خوردن در قهوه‌خانه ومهمانخانه‌هايى كه مردمان لاابالى وكسانى كه پاكى ونجسى را مراعات نمى كنند، در آنها غذا مى خورند، اگر انسان يقين نداشته باشد غذايى را [ 25 ] كه براى او آورده‌اند نجس است اشكال ندارد.دوم: كسى كه چيزى در اختيار او است بگويد آن چيز نجس است، مثلا همسر انسان يا نوكر يا كلفت بگويد، ظرف يا چيز ديگرى كه در اختيار او است نجس مى باشد.
سوم: آن كه دو مرد عادل بگويند چيزى نجس است ونيز اگر يك نفر عادل هم بگويد چيزى نجس است، بنا بر احتياط واجب بايد از آن چيز اجتناب كرد.
مسأله 121 - اگر بواسطه ندانستن مسأله، نجس بودن وپاك بودن چيزى را نداند مثلا نداند عرق جنب از حرام پاك است يا نه، بايد مسأله را بپرسد، ولى اگر با اين كه مسأله را مى داند، چيزى را شك كند پاك است يا نه، مثلا شك كند آن چيز خون است يا نه، يا نداند كه خون پشه است يا خون انسان، پاك مى باشد.
مسأله 122 - چيز نجسى كه انسان شك دارد پاك شده يا نه، نجس است و چيز پاك را اگر شك كند، نجس شده يا نه، پاك است و اگر هم بتواند نجس بودن يا پاك بودن آن را بفهمد لازم نيست وارسى كند.
مسأله 123 - اگر بداند يكى از دو ظرف يا دو لباسى كه از هر دوى آنها استفاده مى كند نجس شده و نداند كدام است بايد از هر دو اجتناب كند، ولى اگر مثلا نمى داند لباس خودش نجس شده يا لباسى كه هيچ از آن استفاده نمى كند ومال ديگرى است، از لباس خودش هم لازم نيست اجتناب كند.
راه نجس شدن چيزهاى پاك
مسأله 124 - اگر چيز پاك به چيز نجس برسد و هر دو يا يكى از آنها بطورى تر باشد كه ترى يكى به ديگرى برسد، چيز پاك نجس مى شود.و اگر ترى به قدرى كم باشد كه به ديگرى نرسد، چيزى كه پاك بوده نجس نمى شود. [ 26 ] مسأله 125 - اگر چيز پاكى به چيز نجس برسد و انسان شك كند كه هر دو يا يكى از آنها تر بوده يا نه، آن چيز پاك نجس نمى شود.
مسأله 126 - دو چيزى كه انسان نمى داند كدام پاك وكدام نجس است، اگر چيز پاكى با رطوبت به يكى از آنها برسد نجس نمى شود، ولى اگر يكى از آنها قبلا نجس بوده و انسان نداند پاك شده يا نه، چنانچه چيز پاكى به آن برسد، نجس مى شود.
مسأله 127 - زمين و پارچه و مانند اينها اگر رطوبت داشته باشد هر قسمتى كه نجاست به آن برسد نجس مى شود، و جاهاى ديگر آن پاك است و همچنين است خيار و خربزه و مانند اينها.
مسأله 128 - هر گاه شيره وروغن، روان باشد همين كه يك نقطه از آن نجس شد، تمام آن نجس مى شود ولى اگر روان نباشد نجس نمى شود.
مسأله 129 - اگر مگس يا حيوانى مانند آن، روى چيز نجسى كه تر است بنشيند وبعد روى چيز پاكى كه آن هم تر است بنشيند، چنانچه انسان بداند نجاست همراه آن حيوان بوده، چيز پاك نجس مى شود و اگر نداند، پاك است.
مسأله 130 - اگر جائى از بدن كه عرق دارد نجس شود و عرق از آنجا به جاى ديگر برود، هر
