بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ (1)الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ (2) الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ (3) مالِكِ يَوْمِ الدِّينِ (4) إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ (5)ترجمه آيات:بنام خدايى كه هم رحمتى عام دارد و هم رحمتى خاص به نيكان. (1)ستايش مر خدا را كه مالك و مدبر همه عوالم است. (2)هم رحمتى عام دارد و هم رحمتى خاص به نيكان. (3)خدايى كه مالكيت على الاطلاقش در روز جزا. (4)براى همه مكشوف ميشود تنها تو را مىپرستيم و تنها از تو يارى مىطلبيم (5).
بيان [سبب ابتداء به" بسم اللَّه"]
(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ) بسيار مىشود كه مردم، عملى را كه مىكنند، و يا مىخواهند آغاز آن كنند، عمل خود را با نام عزيزى و يا بزرگى آغاز مىكنند، تا باين وسيله مبارك و پر اثر شود، و نيز آبرويى و احترامى به خود بگيرد، و يا حد اقل باعث شود كه هر وقت نام آن عمل و يا ياد آن به ميان
لطفا منتظر باشید ...
