لطفا منتظر باشید ...
1 ـ چشم چرانى:
نگاه آلوده، آغاز انحرافاتِ جنسى است و تا ديده چيزى نبيند، دل آن را آرزو نمىكند. به قول معروف: ز دست ديده و دل هر دو فرياد كه هرچه ديده بيند دل كند ياد امام على (عليه السلام) ديده را به عنوان «پليس مخفى دل» توصيف كرده است: «العين جاسوس القلب»چشم، جاسوس دل است. شيطان از طريق اين مأمور مخفى، انسان را در دام خطرناك انحرافات جنسى گرفتار مىكند. رسول خدا(صلى الله عليه وآله) نگاه را به تير زهرآگين شيطان تشبيه كرده است: «النّظر سهم مسموم من سهام ابليس» نگاه، تير زهرآگينى از تيرهاى شيطان است.
دامِ عشقِ ناپاك
شيطان با نگاهِ آلوده، نوجوان را به دامِ عشقِ ناپاك و انحرافات جنسى ناشى از آن مىكشد و آينده او را تيره و تباه مىسازد. حضرت على(عليه السلام)در اين باره فرمود: «ربّ صبابة غُرست من لحظة» چه بسا عشقى كه با يك نگاه بذرافشانى مىشود. يكى از شاگردان امام صادق (عليه السلام) درباره عشق ناپاك از او توضيح خواست. امام در پاسخ فرمود: «قلوب خلت عن ذكر الله فأذاقها الله حبّ غيره» دلهايى كه از ياد خدا تهى مىشود، خدا محبت غير خود را به آنها مىچشاند. آرى، دلى كه در نتيجه كارهاى ناشايسته به تسخير شيطان درآمده و خدا را فراموش كند، و به جاى دل بستن به زيبايى مطلق وجلوههاى او، در دام عشق ناپاك گرفتار مىشود.عفّت چشم
ملاحظه آثار خطرناك چشمچرانى، به روشنى نشان مىدهد كه عفت چشم براى پيشگيرى از انحرافات جنسى تا چه حدّ اهميت دارد و چرا قرآن كريم، مرد و زن مسلمان را پيش از دعوت به عفّت جنسى، به عفت چشم دعوت مىكند؟ «قل للمؤمنين يغضّوا من ابصارهم ويحفظوا فروجهم ذلك ازكى لهم إنّ الله خبير بما يصنعون» به مردان با ايمان بگو عفّت چشم و عفت جنسى را رعايت كنند، اين اقدام به پاكى آنان مىافزايد، بدون شك خداوند به آنچه مىكنند، آگاه است. «وقل للمؤمنات يغضضن من ابصارهن و يحفظن فروجهن» وبه زنان با ايمان بگو عفت چشم و عفت جنسى را رعايت كنند. حضرت على (عليه السلام) در سخنى فرمود: «نعم صارف الشّهوات غضّ الأبصار» عفّت چشم، مانع خوبى براى پيشگيرى از شهوتهاست. عفّت چشم، نه تنها از انحرافات جنسى پيشگيرى مىكند، بلكه در سازندگى روانى انسان، اثر دارد. امام على(عليه السلام) فرمود: «من عفّت اطرافه حسنت اوصافه» كسى كه نگاههاى او عفيف باشد، اوصافش نيكو خواهد بود. در روايات اسلامى براى تشويق به عفت چشم و برخوردارى از آثار سازنده آن، سه پاداش ارزنده مژده داده شده است: 1 ـ چشيدن شيرينى ايمان 2 ـ احساس شيرينى عبادت 3 ـ ازدواج با حورالعين * از پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) روايت است: خداوند فرمود: نگاه آلوده، تيرى زهرآگين از تيرهاى شيطان است. كسى كه آن را از بيم من ترك كند، (به جاى لذّت زودگذر آن) ايمانى به او مىدهم كه شيرينى آن را در جان خود احساس كند. * رسول خدا(صلى الله عليه وآله) فرمود: هرمسلمانى كه بىاختيار چشمش به زيباييهاى زنى بيفتد و چشم فرونهد، خداوند بهاو توفيق عبادتى مىدهد كه شيرينى آن رااحساس مىكند.موجبات عفت چشم
چگونه مىتوان عفت چشم را تحصيل كرد؟ نوجوانان گرفتار كششهاى جنسى و چشمچرانى، از چه راهى مىتوانند چشم خود را از نگاههاى آلوده حفظ كنند؟ شخصى از امام على (عليه السلام) پرسيد: از كدام وسيله براى چشمپوشى از نگاههاى حرام مىتوان كمك گرفت؟ امام فرمود: «بالخمود تحت سلطان المطلع على سترك» با اين احساس كه زير نظر خداى قدرتمندى هستى كه بر اسرار نهان تو آگاه است. تقويت ايمان و احساس حضور خداوند توانا و دانايى كه از رازهاى درونى انسان آگاه است، بهترين وسيله براى مبارزه با چشمچرانى و هرزگى چشم است. كسى كه باور دارد كه خدا نگاههاى خيانتآميز او را مىبيند.وفرشتگان او نگاه ناپاكى را به عنوان گناه در نامه عملش ثبت مىكنند و روزى به حساب آن رسيدگى خواهد شد، بدون شك از گناه ديده فرو خواهد بست.قانون حجاب
حجاب براى بانوان، زمينه طبيعى عفت چشم را فراهم مىسازد. قرآن كريم پس از اينكه مردان و زنان با ايمان را به عفّت چشم و عفت جنسى توصيه مىكند، قانون حجاب اسلامى را مطرح مىفرمايد: «ولايبدين زينتهنّ إلاّ ماظهر منها وليضربن يِخُمُرِهِنَّ على جيوبهنّ» بانوان نبايد زيور خود را جز آن مقدار كه ظاهر است، آشكار كنند و بايد روسريهاى خود را بر سينههاى خود افكنند. علما فتوا دادهاند: «زن بايد بدن و موى خود را از مرد نامحرم بپوشاند، ولى پوشاندن صورت و دستها از مچ به پايين واجب نيست.»2 ـ منظرههاى جنسى:
خطرناكترين آفت عفّت وقويترين ابزار انحرافات جنسى، تماشاى منظرههاى شهوتانگيز و انواع منظرههاى جنسى اعم از عكس، مجله، فيلم و. مىشود. اين آفت در جامعه امروز بيش از هر خطر ديگرى نسل نو را تهديد مىكند. تهيه و توليد انبوه عكسها، مجلهها و فيلمهاى مستهجن جنسى و توزيع آن در ميان نوجوانان به روشهاى مختلف و به كار گرفتن ماهواره براى اشاعه آن، بيانگر يك توطئه فرهنگى حساب شده براى نابود كردن عفت عمومى و فراهم ساختن زمينه سلطه قدرتهاى استكبارى بر كشورها بويژه كشورهاى اسلامى است. تماشا كنندگان اين منظرههاى عفّت سوز آينده خويش و جامعه خود را تباه مىكنند و اگر توبه نكنند، اين بىعفتى در قيامت به صورت آتشى گدازنده، ديدههاى آنانرا فراخواهد گرفت. پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) در اين باره فرمود: «من ملأ عينه من حرام ملأ الله عينه يوم القيامة من النار إلاّ أن يتوب ويرجع» كسى كه ديده خود را از حرام پر كند، خداوند در روز قيامت چشمش را از آتش پر مىكند، مگر آنكه توبه كرده و بازگردد.3 ـ موسيقى مُطرِب:
«موسيقى مُطرب» كه در زبان روايات اسلامى به آن «غنا» گفته مىشود، يكى ديگر از آفات بزرگ «عفّت» است. رسول خدا(صلى الله عليه وآله) درباره نقش «غنا» در انحراف جنسى فرمود: «الغنا، رقية الزّنا»غنا، افسون زناست. اين تشبيه زيبا، رساترين تعبير درباره نقش خطرناك و جادوگرانه موسيقى مطرب در آلودگيهاى جنسى است.
4 ـ خلوت كردن با نامحرم:
يكى ديگر از آفاتى كه عفت را تهديد مىكند، خلوت كردن مرد با زن نامحرم است. نوجوان وقتى با دختر يا زنى نامحرم خلوت كند، در معرض وسوسههاى شيطان قرار مىگيرد. خلوت كردن با نامحرم حتّى براى افرادى كه درمراتب والايى از علم و تقوا هستند خطرناك است و هيچ كس نمىتواند با تكيه بر قدرت بازوى تقوا خود را در معرض اين آفت قرار دهد.5 ـ بيكارى:
بسيارى از بزهكاريها و انحرافات جنسى جوانان در اثر بيكارى وبىبرنامگى براى اوقات فراغت است. بيكارى آفت عفت است و كار، يكى از بزرگترين نعمتهاى الهى بوده و نقش بارز آن در پيشگيرى از مفاسد و انحرافات اخلاقى و اجتماعى روشن است. در روايات اسلامى بيكارى بشدت مورد نكوهش قرار گرفته است. پيغمبر اسلام(صلى الله عليه وآله) فرمود: «إن الله يبغض الصحيح الفارغ لافى شغل الدنيا ولا فى شغل الآخرة» خداوند شخص سالم و بيكارى را كه نه در راه انجام كار دنيا و نه در راه انجام كار آخرت است، دشمن مىدارد. و كار چه براى تأمين زندگى دنيوى باشد و چه براى تأمين زندگى اخروى، از آن مفاسد پيشگيرى مىكند. آن حضرت درباره ضرورت برنامهريزى براى اوقات فراغت فرموده: «إن كان الشُغل مجهدة فالفراغ مفسدة» اگرچه كار خسته كننده است، ولى بيكارى فساد مىآفريند. در سخنى منسوب به امام على (عليه السلام) آمده است: «القلب الفارغ يبحث عن السّوء واليد الفارغة تنازع الى الإثم» دلِ بيكار، دنبال كارِ زشت است و دست بيكار به سوى گناه دراز مىشود. قرآن كريم توصيه مىكند كه انسان بايد براى اوقات فراغت خود برنامهريزى كند تا هيچ وقت بيكار نباشد: «فإذا فرغت فانصب»هنگامى كه از كارى فارغ شدى، به كارى ديگر بپرداز. طبق اين رهنمود، افراد با ايمان در واقع، اوقات فراغت ندارند. امام على (عليه السلام) در توصيف مؤمن چنين مىفرمايد:
«مشغولٌ وقته»
