لطفا منتظر باشید ...
تلاشهاي رُحْمه همسر با وفاي ايوب ـ عليه السلام ـ
همان گونه كه ايوب ـ عليه السلام ـ در مدت طولاني هفت يا هفده سال بيماري و بلازدگي شديد، صبر و شكر نمود، همسر با وفاي او، رُحْمه (دختر افراهيم بن يوسف، يا دختر يعقوب يا...) نيز در اين جهت همتاي ايوب بود و صبر و شكر مينمود، او از خانه بيرون ميرفت و براي مردم در خانهها كار ميكرد، و از مزد كارش هزينه ساده زندگي ايوب ـ عليه السلام ـ را تأمين مينمود و از ايوب پرستاري ميكرد.[3]ترفند ابليس
ابليس از هر طريقي وارد شد نتوانست ايوب ـ عليه السلام ـ را فريب دهد، بلكه او را ميديد كه در سختترين بلاها، شكر و سپاس الهي به جا ميآورد، فريادي كشيد و فرزندان خود را به نزدش جمع كرد، همه شيطانها نزد ابليس اجتماع كردند، آنها ابليس را محزون يافتند، پرسيدند: «چرا اندوهگين هستي؟»ابليس گفت: «اين عبد (ايوب) مرا خسته و عاجز كرد، از خداوند خواستم مرا بر مال و فرزندش مسلط كرد، اموال و فرزندانش را نابود كردم، ولي او همواره شكر و سپاس الهي مينمود، از خداوند خواستم مرا بر بدنش مسلط كند، خداوند چنين قدرتي به من داد، سراسر بدن او را بيمار نمودم، همه بستگان و مردم جز همسرش از او دور شدند، در عين حال هم چنان با صبر و تحمل شكر خدا ميكند. از شما ميپرسم چه كنم؟ درمانده شدهام. طريق گمراهي ايوب را به من نشان دهيد.»فرزندان شيطان گفتند: آن همه مكر و نيرنگي كه در گذشته براي گمراهي مردم داشتي كجا رفت؟با همانها او را گمراه كن.ابليس گفت: همه آن نيرنگها را به كار زدهام، ولي نتيجه نگرفتهام، اينك با شما مشورت ميكنم چه كنم؟فرزندان شيطان گفتند:
وقتي كه آدم ـ عليه السلام ـ را فريب دادي و او را از بهشت بيرون نمودي، از چه راه وارد شدي؟ابليس گفت: از طريق همسرش حوا وارد شدم.فرزندان شيطان گفتند:
«اكنون نيز از طريق همسر ايوب ـ عليه السلام ـ اقدام كن، زيرا جز همسرش كسي نزد او نميرود، و او نميتواند از همسرش نافرماني كند.
ابليس گفت: راست ميگوييد، راه صحيح همين است.
ابليس به صورت مردي ناشناس نزد همسر ايوب ـ عليه السلام ـ آمد و گفت: «حال همسرت ايوب چگونه است؟»رُحْمه گفت: گرفتار بلاها و بيماري است...ابليس او را آن چنان به وسوسه انداخت كه او بيتاب گرديد، در اين هنگام ابليس بزغالهاي را به رُحْمه داد و گفت: اين بزغاله را به نام من نه به نام خدا، ذبح كن و از گوشتش غذا فراهم كن به ايوب بده بخورد، تا شفا يابد.رُحْمه نزد شوهرش ايوب آمد و آن بزغاله را آورد و پس از گفتاري گفت: اين بزغاله را بدون ذكر نام خدا ذبح كن تا از غذاي آن بخوري و شفا يابي و همه نعمتهاي از دست رفته به جاي خود برگردد.ايوب: واي بر تو، دشمن خدا نزد تو آمده و ميخواهد از اين راه تو را گمراه سازد و تو فريب او را خوردهاي، آيا آن همه مال و ثروت و فرزند را چه كسي به ما داد؟رُحْمه: خداوند داد.ايوب: چند سال ما از آن همه نعمتها بهرهمند شديم؟رُحْمه: هشتاد سال.ايوب: چند سال است خداوند ما را به اين بلا مبتلا نموده است؟رُحْمه: هفت سال و چند ماه.ايوب: «واي بر تو، رعايت عدالت نميكني و انصاف را مراعات نخواهي كرد، مگر اين كه معادل هشتاد سال نعمت، هشتاد سال در بلا باشيم. سوگند به خدا اگر خداوند مرا شفا دهد، به جرم اين كار تو كه ميخواهي گوسفندي را به نام غير خدا ذبح كنم و غذاي حرام به من بدهي، صد تازيانه به تو خواهم زد، از اين پس از من دور شو، تا تو را نبينم».آري ابليس ميخواست با غذاي حرام، ايوب ـ عليه السلام ـ را گمراه كند، ولي ايوب اين چنين در برابر القائات ابليس، حركت انقلابي نمود.
رُحْمه از ايوب ـ عليه السلام ـ دور شد، وقتي كه ايوب خود را تنها يافت و هيچ گونه غذا و آب و همدم در نزد خود نديد به سجده افتاد و گفت:«رَبِّ أَنِّي مَسَّنِي الضُّرُّ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ؛
پروردگارا! بد حالي و مشكلات به من رو آورده و تو مهربانترين مهربانان هستي.»در اين هنگام دعاي ايوب ـ عليه السلام ـ به استجابت رسيد و بلاها رفع شد و نعمتها جايگزين آنها گرديد.[4]
