لطفا منتظر باشید ...
دفتر اول از كتاب مثنوى
سر آغاز
بشنو اين نى چون شكايت مي كند كز نيستان تا مرا ببريده اند سينه خواهم شرحه شرحه از فراق هر كسى كو دور ماند از اصل خويش من به هر جمعيتى نالان شدم هركسى از ظن خود شد يار من سر من از ناله ى من دور نيست تن ز جان و جان ز تن مستور نيست آتشست اين بانگ ناى و نيست باد آتش عشقست كاندر نى فتاد نى حريف هركه از يارى بريد همچو نى زهرى و ترياقى كى ديد نى حديث راه پر خون مي كند محرم اين هوش جز بيهوش نيست در غم ما روزها بيگاه شد روزها گر رفت گو رو باك نيست هر كه جز ماهى ز آبش سير شد در نيابد حال پخته هيچ خام بند بگسل باش آزاد اى پسر گر بريزى بحر را در كوزه اى گر بريزى بحر را در كوزه اى از جداييها حكايت مي كند در نفيرم مرد و زن ناليده اند تا بگويم شرح درد اشتياق باز جويد روزگار وصل خويش جفت بدحالان و خوش حالان شدم از درون من نجست اسرار من ليك چشم و گوش را آن نور نيست ليك كس را ديد جان دستور نيست هر كه اين آتش ندارد نيست باد جوشش عشقست كاندر مى فتاد پرده هااش پرده هاى ما دريد همچو نى دمساز و مشتاقى كى ديد قصه هاى عشق مجنون مي كند مر زبان را مشترى جز گوش نيست روزها با سوزها همراه شد تو بمان اى آنك چون تو پاك نيست هركه بى روزيست روزش دير شد پس سخن كوتاه بايد والسلام چند باشى بند سيم و بند زر چند گنجد قسمت يك روزه اى چند گنجد قسمت يك روزه اى
