لطفا منتظر باشید ...
دفتر پنجم از كتاب مثنوى
بيان آنك نماز و روزه و همه چيزهاى برونى گواهيهاست بر نور اندروني
اين نماز و روزه و حج و جهاد اين زكات و هديه و ترك حسد خوان و مهمانى پى اظهار راست هديه ها و ارمغان و پيش كش هر كسى كوشد به مالى يا فسون گوهرى دارم ز تقوى يا سخا روزه گويد كرد تقوى از حلال وان زكاتش گفت كو از مال خويش گر بطرارى كند پس دو گواه هست صياد ار كند دانه نثار هست گربه ى روزه دار اندر صيام كرده بدظن زين كژى صد قوم را فضل حق با اين كه او كژ مي تند سبق برده رحمتش وان غدر را كوششش را شسته حق زين اختلاط تا كه غفارى او ظاهر شود آب بهر اين بباريد از سماك آب بهر اين بباريد از سماك هم گواهى دادنست از اعتقاد هم گواهى دادنست از سر خود كاى مهان ما با شما گشتيم راست شد گواه آنك هستم با تو خوش چيست دارم گوهرى در اندرون اين زكات و روزه در هر دو گوا در حرامش دان كه نبود اتصال مي دهد پس چون بدزدد ز اهل كيش جرح شد در محكمه ى عدل اله نه ز رحم و جود بل بهر شكار خفته كرده خويش بهر صيد خام كرده بدنام اهل جود و صوم را عاقبت زين جمله پاكش مي كند داده نورى كه نباشد بدر را غسل داده رحمت او را زين خباط مغفرى كليش را غافر شود تا پليدان را كند از خبث پاك تا پليدان را كند از خبث پاك
