دفتر اول از كتاب مثنوى
تفسير و هو مژم اينما كنتم
بار ديگر ما به قصه آمديم گر به جهل آييم آن زندان اوست ور به خواب آييم مستان وييم ور بگرييم ابر پر زرق وييم ور بخشم و جنگ ژس قهر اوست ما كييم اندر جهان پيچ پيچ ما كييم اندر جهان پيچ پيچ ما از آن قصه برون خود كى شديم ور به علم آييم آن ايوان اوست ور به بيدارى به دستان وييم ور بخنديم آن زمان برق وييم ور بصلح و عذر ژس مهر اوست چون الف او خود چه دارد هيچ هيچ چون الف او خود چه دارد هيچ هيچ