دفتر پنجم از كتاب مثنوى
مناجات
مرغ پرنده چو ماند در زمين مرغ خانه بر زمين خوش مي رود زآنك او از اصل بي پرواز بود زآنك او از اصل بي پرواز بود باشد اندر غصه و درد و حنين دانه چين و شاد و شاطر مي دود وآن دگر پرنده و پرواز بود وآن دگر پرنده و پرواز بود
لطفا منتظر باشید ...
