دفتر پنجم از كتاب مثنوى
تشبيه كردن قطب كى عارف واصلست در اجرى دادن خلق از قوت مغفرت و رحمت بر مراتبى كى حقش الهام دهد و تمثيل بشير كه دد اجرى خوار و باقى خوار ويند بر مراتب قرب ايشان بشير نه قرب مكانى بلك قرب صفتى و تفاصيل اين بسيارست والله الهادي
غير حق جمله عدواند اوست دوست تا دهد دوغم نخواهم انگبين تا دهد دوغم نخواهم انگبين با عدو از دوست شكوت كى نكوست زانك هر نعمت غمى دارد قرين زانك هر نعمت غمى دارد قرين