لطفا منتظر باشید ...
دفتر ششم از كتاب مثنوى
تمامت كتاب الموطد الكريم
مهر آن در جان تست و پند دوست پند ما در تو نگيرد اى فلان جز مگر مفتاح خاص آيد ز دوست اين سخن هم چون ستاره ست و قمر اين ستاره ى بي جهت تاثير او كى بياييد از جهت تا بي جهات آنچنان كه لمعه ى درپاش اوست هفت چرخ ازرقى در رق اوست زهره چنگ مسله در وى زده در هواى دستبوس او زحل دست و پا مريخ چندين خست ازو با منجم اين همه انجم به جنگ جان ويست و ما همه رنگ و رقوم فكر كو آنجا همه نورست پاك هر ستاره خانه دارد در علا جاى سوز اندر مكان كى در رود ليك تمثيلى و تصويرى كنند مثل نبود ليك باشد آن مثال عقل سر تيزست ليكن پاى سست عقلشان در نقل دنيا پيچ پيچ عقلشان در نقل دنيا پيچ پيچ مي زند بر گوش تو بيرون پوست پند تو در ما نگيرد هم بدان كه مقاليد السموات آن اوست ليك بي فرمان حق ندهد اثر مي زند بر گوشهاى وحي جو تا ندراند شما را گرگ مات شمس دنيا در صفت خفاش اوست پيك ماه اندر تب و در دق اوست مشترى با نقد جان پيش آمده ليك خود را مي نبيند از محل وآن عطارد صد قلم بشكست ازو كاى رها كرده تو جان بگزيده رنگ كوكب هر فكر او جان نجوم بهر تست اين لفظ فكر اى فكرناك هيچ خانه در نگنجد نجم ما نور نامحدود را حد كى بود تا كه در يابد ضعيفى عشقمند تا كند عقل مجمد را گسيل زانك دل ويران شدست و تن درست فكرشان در ترك شهوت هيچ هيچ فكرشان در ترك شهوت هيچ هيچ
