دفتر اول از كتاب مثنوى
در بيان اين حديث كى ان لربكم فى ايام دهركم نفحات الا فتعر ضوا لها
كه همينى در غم و شادى و بس روز بارانست مي رو تا به شب روز بارانست مي رو تا به شب اى عدم كو مر عدم را پيش و پس نه ازين باران از آن باران رب نه ازين باران از آن باران رب