دفتر اول از كتاب مثنوى
در نمد دوختن زن عرب سبوى آب باران را و مهر نهادن بر وى از غايت اعتقاد عرب
ديد قومى درنظر آراسته خاص و عامه از سليمان تا بمور اهل صورت در جواهر بافته آنك بى همت چه با همت شده آنك بى همت چه با همت شده قوم ديگر منتظر بر خاسته زنده گشته چون جهان از نفخ صور اهل معنى بحر معنى يافته وانك با همت چه با نعمت شده وانك با همت چه با نعمت شده