لطفا منتظر باشید ...
دفتر دوم از كتاب مثنوى
سر آغاز
مدتى اين مثنوى تاخير شد تا نزايد بخت تو فرزند نو چون ضياء الحق حسام الدين عنان چون به معراج حقايق رفته بود چون ز دريا سوى ساحل بازگشت مثنوى كه صيقل ارواح بود مطلع تاريخ اين سودا و سود بلبلى زينجا برفت و بازگشت ساعد شه مسكن اين باز باد آفت اين در هوا و شهوتست اين دهان بر بند تا بينى عيان اى دهان تو خود دهانه ى دوزخى نور باقى پهلوى دنياى دون چون درو گامى زنى بى احتياط يك قدم زد آدم اندر ذوق نفس همچو ديو از وى فرشته مي گريخت گرچه يك مو بد گنه كو جسته بود بود آدم ديده ى نور قديم گر در آن آدم بكردى مشورت زانك با عقلى چو عقلى جفت شد زانك با عقلى چو عقلى جفت شد مهلتى بايست تا خون شير شد خون نگردد شير شيرين خوش شنو باز گردانيد ز اوج آسمان بي بهارش غنچه ها ناكفته بود چنگ شعر مثنوى با ساز گشت باز گشتش روز استفتاح بود سال اندر ششصد و شصت و دو بود بهر صيد اين معانى بازگشت تا ابد بر خلق اين در باز باد ورنه اينجا شربت اندر شربتست چشم بند آن جهان حلق و دهان وى جهان تو بر مثال برزخى شير صافى پهلوى جوهاى خون شير تو خون مي شودر از اختلاط شد فراق صدر جنت طوق نفس بهر نانى چند آب چشم ريخت ليك آن مو در دو ديده رسته بود موى در ديده بود كوه عظيم در پشيمانى نگفتى معذرت مانع بد فعلى و بد گفت شد مانع بد فعلى و بد گفت شد
