لطفا منتظر باشید ...
دفتر سوم از كتاب مثنوى
سر آغاز
اى ضياء الحق حسام الدين بيار بر گشا گنجينه ى اسرار را قوتت از قوت حق مي زهد اين چراغ شمس كو روشن بود سقف گردون كو چنين دايم بود قوت جبريل از مطبخ نبود همچنان اين قوت ابدال حق جسمشان را هم ز نور اسرشته اند چونك موصوفى باوصاف جليل گردد آتش بر تو هم برد و سلام هر مزاجى را عناصر مايه است اين مزاجت از جهان منبسط اى دريغا عرصه ى افهام خلق اى ضياء الحق بحذق راى تو كوه طور اندر تجلى حلق يافت صار دكا منه وانشق الجبل لقمه بخشى آيد از هر كس به كس حلق بخشد جسم را و روح را اين گهى بخشد كه اجلالى شوى تا نگويى سر سلطان را به كس تا نگويى سر سلطان را به كس اين سوم دفتر كه سنت شد سه بار در سوم دفتر بهل اعذار را نه از عروقى كز حرارت مي جهد نه از فتيل و پنبه و روغن بود نه از طناب و استنى قايم بود بود از ديدار خلاق وجود هم ز حق دان نه از طعام و از طبق تا ز روح و از ملك بگذشته اند ز آتش امراض بگذر چون خليل اى عناصر مر مزاجت را غلام وين مزاجت برتر از هر پايه است وصف وحدت را كنون شد ملتقط سخت تنگ آمد ندارد خلق حلق حلق بخشد سنگ را حلواى تو تا كه مى نوشيد و مى را بر نتافت هل رايتم من جبل رقص الجمل حلق بخشى كار يزدانست و بس حلق بخشد بهر هر عضوت جدا وز دغا و از دغل خالى شوى تا نريزى قند را پيش مگس تا نريزى قند را پيش مگس
