دفتر سوم از كتاب مثنوى
جزع ناكردن شيخى بر مرگ فرزندان خود
چونك هستي اش نماند پير اوست هست آن موى سيه وصف بشر عيسى اندر مهد بر دارد نفير گر رهيد از بعض اوصاف بشر چون يكى موى سيه كان وصف ماست چون بود مويش سپيد ار با خودست ور سر مويى ز وصفش باقيست ور سر مويى ز وصفش باقيست گر سيه مو باشد او يا خود دوموست نيست آن مو موى ريش و موى سر كه جوان ناگشته ما شيخيم و پير شيخ نبود كهل باشد اى پسر نيست بر وى شيخ و مقبول خداست او نه پيرست و نه خاص ايزدست او نه از عرش است او آفاقيست او نه از عرش است او آفاقيست