پاورقي - رشد فکری در جامعه اسلامی نسخه متنی

و همچنين در هر اقليم و منطقه اى از مناطق و اقاليم بلاد اسلام بايد مردم براى خود حاكمى را انتخاب كنند مثلا اقليم عراق يا ايران و يا اندونزى و يا پاكستان و ديگر اقاليم اسلامى هركدام براى خود حاكمى را انتخاب مى كنند و بايد حكام اين مناطق و اقاليم تابع حاكم بزرگ اسلامى كه او نيز با اكثريت آراء انتخاب مى شود باشند.

و ضرورت دارد كه انتخابات عمومى هرچند مدت انجام شود مثلا هر چهار سال يا هر پنج سال يك بار تا حاكم اعلى و حكام محلى با اكثريت آراء انتخاب شوند.

پس حكومت در اسلام نه ارثى، و نه استبدادى است، و حاكمى كه با كودتاى نظامى بر سركار مى آيد از نظر اسلام قابل قبول نيست، حتى اگر اين حاكم فرد مسلمانى باشد، زيرا اسلام در تعيين حاكم، شرط به دست آوردن اكثريت آراء مردم را كرده است، مضافاً بر اينكه از طريق تجربه هاى مكرر براى ما ثابت و مبرهن شده است كسانى كه در كشورهاى اسلامى دست به كودتاهاى نظامى زده اند يا افراد وابسته بوده و يا بعداً به قواى استعمارگران وابسته شده اند.

و آنچه مؤيّد ضرورت انتخاب حاكم اسلامى با اكثريت آراء است:

1 ـ حديثى است كه سليم بن قيس هلالى از امير مؤمنان على عليه السلام نقل كرده و در اين حديث آن حضرت بر مسلمانان واجب كرده است كه به هنگام فوت امام و رهبر آنان و يا قتل ظالمانه او هيچ كارى نكنند و كسى را مقدم ندارند تا اينكه براى خود امام و رهبرى عفيف، دانشمند، متقى، پارسا و عالم به قضاوت و به سنت، انتخاب كنند كه حقوق آنان را باز ستانده و حجشان را بر قرار و صدقاتشان را گردآورى كند... تا آخر حديث، و مانند همين حديث نيز از امام رضا(ع) با كمى اختلاف در الفاظ نقل شده است.

و ما اگر آگاهيهاى مسلمانان را گسترش دهيم در اين صورت حكومتهاى نظامى و نظامهاى موروثى غير شورائى خود به خود مردود شناخته شده و آنهائى كه هنوز در قدرت باقى هستند بطور طبيعى از بين خواهند رفت.

2 ـ ضرورت يك پارچه ساختن بلاد اسلامى بزرگ زير پرچم حكومت اسلامى واحد متعلق به يك هزار ميليون مسلمان.

امّا اين سئوال پيش مى آيد كه سرنوشت سران و زمامداران فعلى كشورهاى اسلامى چه خواهد بود؟

پاسخ اين است كه همان رفتارى را با آنان خواهيم نمود كه حضرت پيامبر اكرم(ص) با اهالى شهر مكه در پى فتح آن نمود.

اگر اين زمامداران داراى شرايط لازم بوده و مورد تأئيد اكثريت امت اسلام باشند پس لازم است كه در مناصب خود باقى بمانند و اگر اين چنين نبودند به عنوان افراد معمولى به زندگى خود ادامه مى دهند و هيچ كسى متعرض آنان نخواهد شد چرا كه اسلام از گذشته هاى افراد صرف نظر مى كند و لذا مى بينيم پيامبر اكرم(ص) هنگامى كه مكه را فتح نمود، حكام و گنهكاران اين شهر را مورد عفو قرار داد و آنان را به خاطر گذشته شان مورد مجازات قرار نداد، و بدين ترتيب بود كه ابوسفيان، صفوان و ديگران را عفو نموده و دستور عفو عمومى نيز صادر كرد و اعلام نمود برويد كه همگى شما آزاديد.

و بدين نحو پيامبر اكرم(ص) احدى را نكشت و خونريزى نكرد و تمامى اين خوش رفتاريها سبب گرديد كه حكومت پيامبر(ص) جا بيفتد و برقرار گردد، و هنگامى كه حضرتش مكه را ترك نمود، عتاب ابن اسيد جوان بيست ساله اى را حاكم بر اين شهر نمود، يعنى حاكم بر جائى كه مركز جنبشهاى مخالف پيامبر(ص) طى مدت بيست سال بود، امّا براى اين زمامدار جوان گارد و پليس و دستگاه مكه را ترك نمود و هيچ اغتشاشى در اين شهر تا زمان وفات پيامبر اكرم(ص) بروز نكرد.

پس چگونه توانست يك فرد جوان آرامش و امنيت يك شهر استراتژيكى همانند شهر مكه معظمه را حفظ و برقرار سازد؟ آيا به خاطر سياست مسالمت آميزى نيست كه پيامبر اكرم(ص) در برخورد با اهالى مكه از آن پيروى نمود؟

بنا بر اين لازم است صاحبان قلم و انديشه مردم را نسبت به ضرورت شورائى بودن رژيم و برقرارى حكومت جهانى واحد و لزوم پيروى از سياست مسالمت آميز و دورى جستن از ارعاب در تمامى زمينه ها آگاه سازند.

پاورقي

1 ـ طبق برخى آمارهاى اخير، در حال حاضر مسلمانان جهان بالغ بر دوميليارد نفر مىباشند.

2 ـ (الضرورات تقدر بقدرها).