احکام نسخه متنی

3-مرضى دارد كه زياد تشنه مى شود و روزه گرفتن برايش مشقت دارد و بعد از

رمضان هم نمى تواند قضاى آن را به جا آورد .¹

مواردى كه بايد قضاى روزه را به جا آورد و براى هر يك روزه يك مد طعام به فقير بدهد:

1-به واسطه عذرى ; مثلاً سفر روزه نگرفته و بعد از ماه رمضان عذر برطرف شده و تا

رمضان سال بعد عمداًقضاى آن را به جا نياورده است .²

2-به واسطه عذرى روزه نگرفته و بعد از رمضان عذر او برطرف شده و تا چند سال

قضا آن را تأخير انداخته (قضا و يك كفاره 10سيرى ), كفاره تكرار نمى شود.²

3-موقعى كه عذر دارد, تصميم او بر اين است كه بعد از برطرف شدن عذر, قضا روزه

را به جا آورده و عذر برطرف شد و پيش از آن كه قضا كند درتنگى وقت عذرى برايش پيدا

شود, قضا آن واجب و يك مد طعام احتياط واجب است .³

4-در قضا روزه كوتاهى كند و وقت تنگ شود و در تنگى وقت عذرى برايش پيش

آيد.⁵

5-مرضى دارد كه زياد تشنه مى شود و روزه گرفتن برايش مشقت دارد ; اضافه بر يك

مد طعام , بنابر احتياط واجب (قضاى آن را هم به جا آورد.⁶

6-زنى كه زائيدن او نزديك است و روزه براى حملش ضرر دارد و نمى تواند روزه

بگيريد.⁷

7-زنى كه زاييدن او نزديك است و روزه براى خودش ضرر دارد و نمى تواند روزه

بگيرد قضاى آن را بايد به ت جاآورد و بنابر احتياط واجب براى هر يك روز, يك مد طعام به فقير بدهد.⁸