هبه
صدقه
صدقه
صدقه عملى است مستحب كه در آيات قرآن و روايات معصومين عليهم السلام تأكيد بسيارى نسبت به آن شده و ثواب بى شمارى براى آن بيان گشته است تا آنجا كه فرموده اند: (صدقه) در دنيا مانع پيشامدهاى ناگوار ومرگهاى ناگهانى است و در آخرت گناهان بزرگ را مى زدايد و حسابرسى قيامت را آسان مى كند). 1احكام صدقه
1ـ انسان بايد در پرداخت صدقه , قصد قربت داشته باشد ; يعنى تنها براى رضاى خدا بپردازد و از هرگونه رياو خود نمايى بدور باشد. 22ـ پس گرفتن صدقه جايز نيست . 33ـ صدقه بر سيد هم حلال است , گر چه زكات غير سيد بر آنها حرام است . 44ـ صدقه دادن به كافرى كه در حال جنگ با مسلمانان نباشد و به پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم يا امام عليه السلام دشنام نمى دهد, اشكال ندارد. 55ـ صدقه را بهتر است پنهانى بدهد, مگر آن كه بخواهد ديگران هم تشويق شوند, ولى زكات , بهتر است آشكارداده شود. 66ـ گدايى كردن و رد كردن گدا (چيزى به او ندادن ) هر دو مكروه است . 7هبه
هبه يا بخشش , عبارت است از خارج ساختن مالى از ملكيت خود, و بدون دريافت چيزى , به ملكيت ديگرى در آوردن 81 ـ بحار الانوار، ج 96، ص 124، وسائل الشيعه، ج 6، ص 258.2 ـ تحرير الوسيله، ج 2، کتاب الوقف و اخواته (القول في الصدقه) ص 90، م 1.3 ـ همان، مسأله 2.4 ـ تحرير الوسيله، ج 2، ص 91، م 3.5 ـ همان، م 5.6 ـ همان، م 6.7 ـ همان، ص 92، م 10 ـ 9.8 ـ همان، ص 56.