اشاره - منفردات کتاب کفایة المهتدی (1) نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

منفردات کتاب کفایة المهتدی (1) - نسخه متنی

سید محمد روحانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

اشاره

يكى از مجموعه‏هاى حديثى در موضوع مهدويت مجموعه‏ى چهل حديثى يكى از معاصرين علامه مجلسى به نام كفاية‏المهتدى است كه احاديث منحصر به فردى را در مجموعه‏ى خود جاى داده است .

بر آن شديم كه براى استفاده‏ى بيشتر آن احاديث را يكجا در اين مجله گردآوريم پيش از آوردن اصل احاديث مقدمه‏اى مشتمل بر توصيف اجمالى كتاب و مؤلف آن و منبع مهم مورد استفاده‏ى او، يعنى، اثبات الرجعة، تاليف فضل بن شاذان نيشابورى (متوفاى 260 ه) تقديم مى‏گردد .

مقدمه

مهم‏ترين منبع تحقيق در «مهدويت‏» ، احاديث رسيده از عترت طاهره (عليهم‏السلام) است و واضح است كه براى محقق مباحث تاريخى - كلامى، اعتبار منبع و زمان تاليف آن، بسيار مهم است .

در موضوع امام زمان (عليه‏السلام) و موضوعات وابسته، منابع بسيار مهمى بوده كه اينك، جز معدودى از آن در دست‏رس نيست و به اسباب گوناگون، در كتب موجود، از آن‏ها جز نامى ديده نمى‏شود . [1]با اين وصف، در قرن يازدهم، به كتابى به نام كفاية‏المهتدى لمعرفة المهدى (عليه‏السلام) بر مى‏خوريم كه در موضوع مهدويت‏به گردآورى احاديث‏بسيارى در قالب «چهل حديث‏» ، پرداخته است . از مهم‏ترين منابع او، اثبات الرجعة از فضل بن شاذان نيشابورى (م 260 ه) است . اين كتاب مهم، پيش از آغاز غيبت صغراى امام زمان (عليه‏السلام) تاليف شده است . اين نوشتار، بر آن است تا با گردآورى و نقل احاديث فضل بن شاذان در كفاية‏المهتدى و در معرض مقايسه قرار دادن آن با منابع موجود، ارزش آن را اثبات و به محققان، لزوم رجوع به آن را تاكيد كند .

كفاية المهتدى، اكنون به صورت خلاصه و به نام گزيده كفاية المهتدى، در كتابخانه‏ها موجود است . [2]ناشر، در مقدمه تاكيد كرده كه مطالب غير ضرورى آن را پيرايش كرده و تمام احاديث آن را آورده است . [3]

نويسنده‏ى كتاب

مؤلف كفاية‏المهتدى، محمد بن محمد ميرلوحى حسينى سبزوارى است كه در روى جلد، به اختصار، «سيد محمد ميرلوحى اصفهانى‏» معرفى شده است . با توجه به عدم دست‏رسى دقيق به شرح حال وى، با توجه به قرائن، اظهار نظر شده كه او در فاصله‏ى سال‏هاى 1000 - 1085 ه . ق مى‏زيسته است . از لابه‏لاى كتاب بر مى‏آيد كه شيخ بهايى و ميرداماد از اساتيد او بوده‏اند و مجلسى اول و دوم با او معاصرند . [4]

از كارهاى حساس و مهم او در دوران زندگى علمى، نوشتن كتابى در نقد ابومسلم خراسانى و بيان جنايات فراوان او بود كه با توجه به رواج «ابومسلم نامه‏ها» در مدح جنگاورى او در كوچه و بازار و ادعاى مقامات عرفانى و مرشديت‏براى او از سوى متصوفه، حساسيت زيادى ايجاد كرد . [5]

كتاب كفاية‏المهتدى

كفاية‏المهتدى لمعرفة‏المهدى (عليه‏السلام) كتابى حديثى - كلامى و استدلالى است كه در چهل فصل تاليف شده و هر فصلى به حديثى آغاز مى‏گردد و گاهى پيرامون دلالت‏حديث روايات ديگرى هم مى‏آورد و در موضوعات كلامى اثبات امامت‏حضرت حجة (عليه‏السلام)، ولادت، علت غيبت، زمان ظهور، تسميه‏ى ايشان، رجعت و . . . به وسيله‏ى همين روايات وارد مى‏شود . فوايد رجالى و حديثى زيادى در لابه‏لاى كتاب نصيب خوانند مى‏شود .

مؤلف همه‏ى احاديث را ترجمه مى‏كند و در ذيل حديث تولد حضرت به نقل داستان‏هاى تشرف يافتگان به محضر حضرت بعد از ولادت و در غيبت ايشان از كتب مشهور مانند ارشاد مفيد و كشف الغمه مى‏پردازد به جهت كمى فرصت از گزارش كامل كفاية‏المهتدى صرف نظر مى‏كنيم .




[1] سيد ثامر هاشم العميدى، «در انتظار ققنوس‏» ص 18، ترجمه مهدى على زاده; مسعود پورسيد آقايى، ص 24، تاريخ عصر غيبت .

[2] اين كتاب به همت گروه احياى تراث فرهنگى وزرات ارشاد اسلامى در سال 1373 در 400 صفحه چاپ و به مقدمه‏اى سودمند و فهرست‏هاى هفت گانه آراسته شده است . خداوند تعالى بر توفيق ايشان بيافزايد .

[3] البته چنان كه خواهد آمد ظاهرا چند حديث از چشم گزينش گران گزيده پنهان مانده است .

[4] مجلسى اول ميرزا محمد تقى در فاصله 1003 ه تا 1073 ه . ق و مجلسى دوم در فاصله 1037 تا 1110 ه . ق مى‏زيسته‏اند .

[5] در گذشته جنگاورى‏ها و به اصطلاح دلاورى‏هاى او ازمفاخر فرهنگى محسوب مى‏شده است و در ميدان‏ها و قهوه خانه‏ها درباره‏اش شعر مى‏خواندند و نقالى مى‏كردند و خواندن «ابومسلم نامه‏ها» از تفريحات رايج عصر مؤلف بود . به مقدمه‏ى گزيده‏ى كفاية‏المهتدى مراجعه شود . درباره‏ى ارادت صوفيه به او نيز به حديقة‏الشيعه‏ى مرحوم مقدس اردبيلى، م 993 (چاپ اسلاميه)، ص 556، مراجعه شود .


/ 13