اخلاق جنسی در اسلام و جهان غرب نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
مي كنند كشنده " عشق " به مفهومي است كه فيلسوفان از آن دم مي زنند و آنرا اوج حيات و حد اعلاي شور زندگي مي خوانند ، از او به عنوان معلم و مربي ، الهام بخش و كيميا ياد مي كنند ، و كسي را كه همه عمر از آن بي نصيب مانده است ، لايق انسانيت نمي شمارد . يادآوري دو نكته لازم است يكي اينكه تفكيك عشق از شهوت و اينكه عشق ، هم از لحاظ كيفيت ، هم از لحاظ هدف با شهوت حيواني و جنسي مغاير است از آن جمله مسائل روحي است كه با اصول ماترياليستي سازگار نيست ، ولي به هر حال مورد قبول كساني است كه در مسائل روحي مادي فكر مي كنند ، راسل يك جا اعتراف مي كند كه : مي گويد : " عشق چيزي بالاتر از ميل به روابط جنسي است " ( 1 ) . در جاي ديگر مي گويد : " عشق براي خود غايت و اصول و اخلاق خاصي دارد كه بدبختانه تعاليم مسيحيت از يك طرف و عناد عليه اصول اخلاق جنسي كه قسمتي از نسل جوان امروز طالب آنند ( و خود راسل آتش افروز اين عناد است ! ) از طرف ديگر ، آنها را تحريف و واژگون مي سازد " ( 2 ) .
