سليم بن قيس مى گويد: يك سال (يا دو سال) قبل از مرگ معاويه، امام حسين(عليه السلام) به همراه عبدالله بن عباس و عبدالله بن جعفر راهى سفر حج شدند. امام(عليه السلام) در اين سفر، زنان و مردان بنى هاشم و دوستان آن ها را و نيز كسانى از انصار كه امام ايشان را مى شناخت، همچنين اهل بيت خود را جمع كرد. افرادى را هم فرستاد تا آن دسته از اصحاب پيامبر(صلى الله عليه وآله)را كه به صلاح و سداد شهرت دارند، خبر كنند. بدين وسيله در سرزمين منا بيش از نهصد تن جمع شدند كه حدود دويست نفر از اصحاب پيامبر(صلى الله عليه وآله) و بقيه از تابعين بودند. امام برخاست و در جمع آنان، پس از حمد و ثناى الهى، به ايراد سخن پرداخت.