بصيرت - پیش نیازهای حدیث شناسی نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

پیش نیازهای حدیث شناسی - نسخه متنی

محمد محمدی ری‌شهری

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

بصيرت

يكي از پيش‌نيازهاي مهم حديث‌شناسي در كنار تخصص‌هاي سه‌گانه‌اي كه شرح آن گذشت، بصيرت است. پژوهشگر براي درك دقيق مفاهيم سخنان اهل بيت(ع)، علاوه بر علم رجال و درايه و توان ارزيابي حديث، نياز به نورانيت ذهن و دل و جان دارد. به فرموده امام علي(ع)، سخن حق و درست، نور است:

ان علي کل حق حقيقة، و علي كل صواب نوراً[8].

فراتر از هر حقي، حقيقتي است و فراتر از هر صوابي و سخن نوري است.

سخنان خاندان پيامبر(ص) به دليل اتصال به سرچشمه وحي، چيزي جز حق و صواب نيستند و از اين‌رو، چنان كه در حديث ثقلين آمده، تا هنگام قيامت در كنار قرآن براي امت اسلامي نورافشاني مي‌كنند. در زيارت «جامعه كبيره»- كه از امام هادي (ع) روايت شده است در توصيف اهل بيت‌(ع) آمده: كلامكم نور[9]. سخن شما نور است.

بي‌شك، هر كس نمي‌تواند نور كلام اهل بيت(ع) را ببيند و از طريق، صدق و يا كذب سخناني را كه به آنان نسبت داده مي‌شود، تشخيص دهد. تنها كساني داراي اين توانمندي هستند که كه داراي ديده بصيرت باشند و اعماق جانشان با نور بصيرت، روشن شده باشد.

اين نورانيت، علاوه بر اين كه شناخت سنت صحيح را بر پژوهشگر آسان مي‌سازد، زمينه‌ساز قدرت استنباط درست احكام الهي از كتاب و سنت نيز هست و اين، همان نيروي قدس الهي است كه از نگاه شهيد ثاني[10]، علاوه بر فقه و اصول و ساير علوم مقدماتي شرط استنباط احكام است. ايشان، پس از تبيين اقسام علوم شرعي و تربيت لازم براي تحصيل آن، تنها آموزش علوم مقدماتي اجتهاد را براي استنباط احكام و رد فروع بر اصول، كافي نمي‌داند و مي‌نويسد:[11]

و تمام اينها جز با بخششي الهي و نيروي قدسي از جانب او كه وي را به خواسته‌ها رساند و بدان مرتبه ارتقا دهد ممكن نيست، و اين مهمترين ركن در فهم دين خدا است و بنده را بدان چاره‌اي نيست. ولي اين بخشش الهي و نسيمي رحماني است كه خداوند آن را به آنكه خواهد اختصاص دهد لكن تلاش و كوشش و توجه به خداوند و انقطاع و بريدن از غير او، تأثيري شگرف و در افاضه آن از جانب خداوند دارد(11) ]چنانكه در قرآن فرموده است: [ و كساني كه در راه ما كوشيده‌اند، به يقين راههاي خود را بر آنان مي‌نماييم و در حقيقت، خدا با نيكوكاران است.[12]

/ 7