10ـ فاطمه دختر فاضله و عالمه حميده دختر عالمه و فاضله ملا محمّد شريف بن شمس محمّد رويد شتي اصفهاني[30]
مادر اين مخدّره فاضله حميده دختر ملا محمّد شريف از بانوان فاضله عالمه بوده است. شمّه‌اي از ترجمه‌اش را از رياض العلماء نقل مي‌نمائيم[31]: حميده رحمة الله عليها فاضله عالمه عارفه آموزگار زمان عصر خود، بيناي به علم رجال، پاکيزه کلام، باقيمانده فضلاء بزرگوار و پرهيزکار بين مردم بوده است. حواشي و تدقيقاتي بر کتب حديث مثل استبصار شيخ طوسي و غير آن دارد که بر عنايت فهم و دقّت و اطّلاع او دلالت دارد مخصوصاً در احوال رجال، من نسخه‌اي از استبصار را ديدم که تا آخر کتاب حواشي او بر آن بود و گمان دارم که نسخه هم به خط او بود. پدرم قدّس سرّه چه بسا که حواشي او را که بر کتب حديث نوشته بود نقل مي‌نمود و تحسين و استحسان مي‌فرمود، نزد ما نسخه‌اي از استبصار بود که حواشي پرفائده همين حميده را پدرم تا آخر بر کتاب خود نوشته بود. پدرش ملا محمّد شريف بن محمد رويدشتي اصفهاني عالم صالح رضي مرضي[32] از مشايخ علاّمه مجلسي و از تلامذه شيخ بهائي است. و حميده مذکوره نيز از شاگردان پدر خود بوده که او را ثناء مي‌گفت و به شوخي چنين مي‌گفت که حميده را وابستگي برجال است يعني به علم رجال و نيز بشوخي او را علاّمتة مي‌گفت با دو تاء و مي‌گفت که يکي براي تأنيث است و ديگري براي مبالغه. و از شگفتيها آنکه او را بخواست مادرش به مردي نادان و احمق از خويشان و هم دهيهايش تزويج کردند. و آن طور که در خاطر دارم اين بانو در سال 1087 يا بهمان نزديکيها وفات فرمود[33]. در رياحين الشريعه ج 4 صفحه 185 هم ترجمه‌اي از اين مخدّره آمده است. و امّا فاطمه دختر همين مخدّره محترمه نيز فاضله عالمه عابده و پرهيزکار بوده است من براي او تأليفي ندانم. او نيز آموزگار زنان زمان خود بوده و شگفتا آنکه اين مخدره را نيز به مردي احمق بدتر از بيابانيها تزويج کردند که در حماقت چون شوهر مادرش بلکه بدتر و ديوانه بود[34]. در کتب تراجم در حرف فاء مثل اعيان الشيعه نام اين مخدرّه را به عنوان فاطمه بنت حميده رويدشتي آورده‌اند و سبب اين نسبت همانا فضل و کمال مادر و جهالت و حماقت و گمنامي پدر بوده است. عصم الله تعالي الجميع عن الزّلات و الهفوات و آخر دعوينا ان الحمدلله رب العالمين.
لطفا منتظر باشید ...
