احکام روابط زن و مرد و مسائل اجتماعی آنان‌ نسخه متنی

توجه و مراقبت

گاهي ديده مي شود در دل بعضي از مردان چنان شيطان رسوخ كرده است كه بسياري از معاشرتهاي آنها را شبهه دار كرده است لذا ديده شده است كه مردي چنان به مراوده با نامحرم گرايش دارد كه گويي محرم اوست. مثلاً در حالي كه مي تواند مطلبي را از مردي بپرسد از نامحرم مي پرسد. گاه صحبت كردن خود را با نامحرم كش مي دهد تا بيشتر با او صحبت كند. رفتن به تفريح و سفر با نامحرم بيشتر برايش جذاب مي نمايد. اگر در جايي نامحرمي باشد بيشتر مايل است درآنجا باشد. در ميهمانيها سعي دارد با نامحرم بيشتر صحبت كند و با آنها بيشتر مراوده داشته باشد، در مقابل نامحرم بيش از هر جاي ديگري از توان خود مايه مي گذارد و خلاصه به هر كاري كه نامحرم در انجام آن شريك باشد بيش از ديگر كارها علاقه نشان مي دهد و...

كه مردان و بخصوص جوانان عزيز بايد بشدت از آنها اجتناب كنند زيرا اينگونه مراوده ها و صحبت كردنها معمولاً با قصد لذّت و ريبه همراه است و شرعاً حرام خواهد بود.

ب) صحبت كردن زن با نامحرم.

183. مسئله: خانمها مي توانند با نامحرم صحبت نمايند مشروط به آنكه:.

1. به قصد لذّت و ريبه نباشد.

2. صداي خود را ترقيق و تلطيف نكنند.

3. خوف افتنان نباشد.

امام، فاضل، گلپايگاني و مكارم: عروه، (نكاح)، مسئله 39.

امام: تحرير، (نكاح)، مسئله 29.

سيستانى: منهاج الصالحين، (نكاح)، مسئله 29.

بهجت:(4)
184. مسئله: صحبت كردن خانمها با نامحرم به غير ضرورت مكروه است.

امام، فاضل، گلپايگاني و مكارم: مدارك مسئله قبل.

سيستانى:(5)
185. مسئله: جايز نيست خانمي به قصد به حرام انداختن نامحرم با او صحبت كند. خواه مطالبي را بگويد كه او به گناه بيفتد يا بگونه اي بگويد كه نامحرم به گناه آلوده شود مانند: تعريف كردن صحنه هاي محرك و يا بيان چيزهائي كه نامحرم با شنيدن آن تحريك مي شود.

امام، فاضل، گلپايگاني و مكارم: عروه، (نكاح)، با استفاده از مسئله 39.

امام: تحرير، (نكاح)، مسئله 29.

اراكى، بهجت و خامنه اى: استفتاء.

سيستانى: منهاج الصالحين، (نكاح)، مسئله 29.

همانگونه كه درباره مردان گفته شد گاهي ممكن است خانمها نيز گرفتار حيله هاي شيطاني بشوند. لذا با نامحرم چنان گرم مي گيرند كه گويي برادر اوست. خصوصاً خانمهايي كه با نامحرم تماس بيشتري دارند مانند پرستارها، و كساني كه در ادارات و يا شركتها كارمي كنند، ورزشكارها و... بايد بيش از ديگران مراقبت نمايند.

كمك خواستن از نامحرم براي كارهاي غير ضرورى، سؤال كردن از نامحرم در حالي كه مي توان از محارم پرسيد، بحث كردن و خود را وسط انداختن، اظهار فضل كردن به نامحرم و زياد كردن مراوده با نامحرم، علاقه بيشتر به كار كردن در محيطي كه نامحرم هست و خلاصه همه اينگونه موارد در مظانّ گناه است و معمولاً اينگونه تماسها با لذّت و ريبه همراه است و شرعاً حرام خواهد بود.

186. مسئله: خانمها نبايد در هنگام صحبت كردن با نامحرم صداي خود را رقيق و نازك كنند بگونه اي كه اگر در دل مخاطب مرضي باشد او را به خود جلب كند، اگر چه درباره مطالبي عادي صحبت كنند.

امام، اراكى، بهجت، خامنه اى، سيستانى، فاضل، گلپايگاني و مكارم: مدارك مسئله قبل.(6)
191. مسئله: قرآن خواندن خانمها در مقابل نامحرم اگر چه با صوت باشد اشكال ندارد. مشروط به آنكه موجب تحريك و مفسده نباشد.

امام: با استفاده از استفتاء در كتاب احكام بانوان، سؤال 5، ص 24.

خامنه اى: استفتاء.

فاضل: جامع المسائل، ج 1، با استفاده از سؤال 1722.

بهجت، سيستاني و گلپايگانى:(7)