پادشاهي در ثميني داشت بهر انگشتري نگيني داشت خواست نقشي كه باشدش دو ثمر هر زمان كافكند بنقش نظر گاه شادي نگيردش غفلت گاه اندوه ، نباشدش محنت هر چه فرزانه بود در ايام كرد انديشه اي ولي همه خام ژنده پوشي پديد شد ، آندم گفت بنگار بگذرد اينهم / حاج ملا هادي سبزواري
لطفا منتظر باشید ...
