شهيدمفتح مقدمات زبان و ادبيات عرب، فقه و بخشي از منطق را نزد والد ماجد و اساتيد حوزه علميه همدان فراگرفت. وي در سال 1322 هـ ش همدان را به قصد اقامت در شهر مقدس قم ترك نمود و در جوار بارگاه مقدس حضرت فاطمه معصومه(س) در حجرهاي محقر و نمناك و در نهايت قناعت، همچون ديگر جويندگان دانش ديني در مدرسه دارالشفاء سكني گزيد و با جديت و تلاش وافر به كسب معارف پرداخت.ذوق سرشار و كوشش مداوم او و محظوظ گشتن از وجود اساتيدي برجسته سبب گرديد تا مفتح جوان به صورت تحسين برانگيزي، دروس حوزه از جمله رسائل ـ مكاست و كفايه را بين سال هاي 1322 تا 1324 هـ ش بياموزد و خود در زمره اساتيد حوزه علميه قم قلمداد گردد. ايشان عرفان و دروس خارج فقه و اصول را در عالي ترين سطح نزد حضرت امام خميني ـ قدس سرهـ آموخت. وي علاوهبر روابط شاگرد و استادي با امام پيوندي سرشار از صفا و عطوفت داشت و رهبركبير انقلاب نسبت به نامبرده اظهار علاقه مينمود. و در هنگامي كه امام امت در نجف به سر ميبرد، مفتح به طريقي با رهبر و اسوه خويش ارتباط برقرار نموده بود.7در اوضاعي كه به دليل اختناق حاكم ياراي آن نبود كه كوچك ترين سخني بتوان گفت و مطلبي بتوان نوشت دكتر مفتح در انجمن اسلام شناسي فعاليت داشت و نيز مقالاتي كه تحرير مينمود و از حضرت امام و برنامههاي آن روح قدسي سخن به ميان ميآورد. هم چنين اعضاي انجمن مذكور را تحريض و تشويق مينمود تا باكمال شهامت، نه تنها مقاصد آن ابراهيم عصر را تقويت كنند، بلكه نامش را در آثار بگنجانند.8مفتح،بخشي از رسائل شيخ انصاري را نزد آيةالله مجاهد تبريزي و نيز قسمتي از اصول دروس خارج را در محضر آيةالله العظمي بروجردي (ره) فراگرفت و در فلسفه و حكمت نزد فيلسوف عاليقدر علامه طباطبائي (ره) تلمذ نمود. مدتي نيز در مكتب حضرت آيةالله العظمي سيدمحمدرضا گلپايگاني و حضرت آيةالله العظمي مرعشي نجفي از پرتو فروغ انديشه اين دو استوانه استوار فقه بهرهمند گرديد و بعداز آن تحصيلات دانشگاهي را به موازات كسب دانش حوزه پيگرفت و به دريافت درجه دكترا در رشته الهيات و معارف اسلامي نائل آمد و در فقه به چنان تبحري دست يافت عنوان اجتهاد را احراز نمود. ديگر از اساتيد حوزه كه دكتر مفتح از مجلس پرفيض آنان استفاده كرده عبارتنداز: آيةالله حاج ميرزا ابوالحسن رفيعي قزويني (1315 ـ1396هـ ق)،9 آية الله سيدمحمد حجت (1310ـ1372 هـ ق)10 آيةالله حاج سيدمحمد محقق داماد (1325ـ1388 هـ ق).11
* مدرّس معرفت
دكتر مفتح پس از كسب معارف اسلامي در محضر اساتيد حوزه به تدريس كتاب «منظومه» حاج ملاهادي سبزواري پرداخت و در شرح و توضيح اين اثر مطالبي را به رشته تحرير درآورد كه مورد توجه حوزويان قرارگرفت و در محافل علمي و ديني اشتهاريافت. وي ضمن تدريس در حوزه از طريق خطابههاي خردمندانه و سخنان فصيح و شيوا آگاهيهاي ديني مردم را ارتقا داد و به تدريس در دبيرستانهاي قم در رشته معارف ديني پرداخت. او از اين طريق توانست به عنوان چهرهاي روحاني اقشار دانشگاهي، دبيرستاني را با بوستان معطر حوزه و طلاب علوم ديني پيوند دهد و بين آنان انس و الفت برقرار سازد و اين درحالي بود كه ساواك از حركت مزبور نفرت داشت. محتواي عميق و كلاس هاي درسي پر جاذبه مفتح در دبيرستان جهت توفيق مفتح در مقاصد فوق بسيار سودمند و مؤثر بود. وي به موازات تدريس علوم ديني اذهان دانشآموزان را نسبت به اوضاع زمان و مسائل سياسي، اجتماعي روشن كرد و در تشكل آنان جهت فعاليت هاي سياسي عليه رژيم پهلوي جهدي وافر به كار برد.12شهيد مظلوم آيةالله دكتر بهشتي در گفتگويي اظهار داشتهاست :«مرحوم دكتر مفتح از دوستان قديم من بودند و اولين آشنايي ما باهم در سال 1325 ه ش بود كه من به قم آمدم، در آن موقع در درس كفايه مرحوم آقاي داماد كه ميرفتيم ايشان هم در همان درس حاضر ميشدند. بعد كه در قم يك گروه فعال فرهنگي به وجودآورديم ايشان در آن گروه عضويت داشتند. درسال 1333 هـ ش كه دبيرستان دين و دانش را به عنوان يك دبيرستان مترقي فرهنگ اسلامي تأسيس كرديم،... ايشان به عنوان تدريس در آن جا همكاري را آغاز كردند...».13 دكتر مفتح با همكاري آيةالله خامنهاي (مقام معظم رهبري) و شهيدبهشتي «كانون اسلامي دانشآموزان و فرهنگيان» را در قم بنيان نهاد. مقام عظماي ولايت ـ حضرت آيةالله خامنهاي ـ در اين مورد فرمودهاند: «... سال 1339 هـ ش يا 1340 هـ.ش اقدام كرديم، براي ايجاد يك كانون اسلامي دانشآموزان و فرهنگيان در قم و اولين مجمع همآهنگ كننده و نزديك كننده روحاني و دانشجو ـ كه پيوندشان مبارك بود ـ را در آن شهر به وجود آورديم، روحاني، دانشجو، دانشآموز، فرهنگي درمسجد (رضويقم) روزهاي جمعه گردهم ميآمدند و بحث هاي اسلامي سازنده داشتيم با آهنگ اجتماعي...».14