* خِرَد در خون - پایه گذار پیوندی مقدس نسخه متنی

آية‏الله محمدمفتح به موازات مبارزه با استبداد از فجايعي كه بر مردم مظلوم لبنان و فلسطين مي‏رفت، ناراحت بود و پس از حمله ددمنشانه صهيونيست ها به لبنان به جمع‏آوري كمك هاي نقدي براي آوارگان همت گماشت و به منظور نظارت بر توزيع اين مبالغ و احداث سكونت گاه براي افراد بي‏خانمان، چندين ماه در كشور لبنان به سر برد.20

در ماه رمضان سال 1356 هـ. ش با تلاش دكتر مفتح، نخستين سخنراني‏هاي پرشور كه ده‏ها هزار نفر مستمع داشت در مسجد قبا برپا شد كه نقش افشاگرانه و روشن‏گرانه آنها فراموش ناشدني است. وي پس از به پايان رسيدن ماه مبارك رمضان در سال 1356 هـ.ش اعلام كرد نماز عيدفطر را در زمين‏هاي قيطريه خواهد خواند.

هزاران نفر از مردم مسلمان و رنج ديده به دعوت وي تكبيرگوي به سوي جايگاه مزبور در حركت بودند كه هنوز طنين خروش آنان در گوش‏ها باقي است، فريادهايي كه سكوت چندين ساله را شكست. دكتر مفتح در خطبه نماز عيدفطر به ايجاد يك حكومت اسلامي اشاره كرد و تغيير تاريخ را آغاز خيانتي وسيع و همه‏جانبه رژيم شاهنشاهي قلمداد نمود. در سال 1357 ه.ش اين حركت مقدس و شجاعانه كه بسيار پربار بود، تكرار شد.

در روز عيدفطر اين سال پس از نماز، اولين تظاهرات باشكوه و دشمن‏شكن در سطحي وسيع با شركت افزون بر دو ميليون نفر برگزارشد و در اين راهپيمايي، مردم به تظاهراتي در روز شانزدهم شهريور فرا خوانده شدند. در شامگاه اين روز رژيم كه ابعاد اعتراض مسلمانان را ناباورانه مشاهده مي‏كرد، در تهران و بسياري از شهرهاي ديگر ايران حكومت نظامي اعلام كرد و سرانجام روز تصادم خون و شمشير و حماسه و فداكاري؛ يعني هفده شهريور فرا رسيد.

يادآوري مي‏شود در روز شانزدهم شهريور، آية‏الله مفتح به شدت مجروح و مضروب گرديد و در بيمارستاني بستري شد، در روز بعد و در نخستين ساعات حكومت نظامي عناصر خودفروخته با خشونتي بسيار در حالي كه دكتر مفتح از بيمارستان برمي‏گشت وي را دستگير و روانه زندان نمودند كه با اوج‏گيري انقلاب اسلامي رژيم، مجبور به آزاد شدن وي گرديد.

آية‏الله مفتح از مؤسسين روحانيت مبارز و عضو شوراي مركزي اين تشكيلات بود و با انجمن‏هاي اسلامي پزشكان و مهندسين و هيأت هاي مذهبي همكاري نيمه مخفي داشت. در هنگام مراجعت پيروزمندانه و سراسر شكوه و عزت امام خميني ـ قدس سره‏ـ از اعضاي اصلي و برنامه‏ريز فعال كميته استقبال بود21، رياست كميته چهار انقلاب اسلامي و سرپرستي دانشكده الهيات را به عهده گرفت و در زمان تصدي اين سمت با همكاري برخي افراد فاضل و متعهد در مواد درسي اين كانون علمي جهت ارتقاي فرهنگي و محتوايي تغييرات بنيادي ايجادكرد.

* خِرَد در خون

شهيد دكترمفتح به عنوان روحاني برجسته در كسوت استاد دانشگاه و حوزه، نقش موثر و ارزنده در جهت يكي از والاترين اهداف انقلاب اسلامي و نيز يكي از آرزوهاي امام امت؛ يعني پيوند روحاني و دانشجو داشت. وي راه حل مشكلات كشور را اسلامي نمودن دانشگاه‏ها مي‏دانست و معتقد بود، در دانشگاهي اين گونه هدف پرورش انسان‏هاي دانشمند، دين دار و متعهد و درست كاري است كه دانش و فن خود را در راه آبادي كشور و تامين سعادت مردم، عدالت اجتماعي و امنيت اقتصادي به كار مي‏گيرند و در طريق استقلال، عزت، عظمت كشور جمهوري اسلامي‏ايران، جديّت نشان مي‏دهند، در برنامه اين دانشگاه دروسي تدوين مي‏شود كه با نيازهاي اساسي جامعه انطباق دارد و جنبه‏هاي معنوي هم رعايت مي‏شود.

به عقيده وي منظور از وحدت حوزه و دانشگاه ادغام اين دو كانون نبود، بلكه هريك از آنها نكات مثبتي در خود دارد كه بايد به سوي تكامل پيش روند و به هم نزديك شوند. او مي‏خواست درس خواندن در دانشگاه چون وظيفه‏اي الهي تلقي گردد تا فعاليت دانشجويي با اين انگيزه مفيد و پربار باشد، از نظر وي فضاي دانشگاه بايد با باورهاي معنوي هم‏آهنگ باشد و دانشجويان در چنين محيط معطّري به فراگيري علوم بپردازند. دانشجو به موازات ارتقاي علمي به قدرت تفكر، بينش و هدايت معنوي خود توجه كند تا با تربيت چنين انسان‏هاي شايسته‏اي، اهداف عالي انقلاب اسلامي تحقق يابد. اولين سمينار وحدت حوزه و دانشگاه بعداز پيروزي انقلاب اسلامي به همت دكتر مفتح در روز اول آبان ماه سال 1358 ه.ش در دانشكده هدف تير كينه دشمنان اسلام و خوارج انقلاب اسلامي قرارگرفت و با ريخته‏شدن خويش بر سنگ فرش دانشگاه نقطه عطف وحدت روحاني و دانشگاه گرديد. پايان نوشتار را با بياني از مقام معظم رهبري، آية‏الله خامنه‏اي در باره اين شهيد زينت مي‏دهيم:بقيه در صفحه 39

«... ياد شهيد عزيز مرحوم آية‏الله مفتح، آن شمع پرسوز و گداز و روشني‏بخش، آن روحاني پر جد و جهد و صبور، آن مبلغ دانا و سخنور آن مبارز شجاع و خستگي‏ناپذير و آن شخصيت متواضع و محبوب گرامي‏باد، او كه با خون خود ... هدف و راه خود را امضا كرد و صحت و حقانيت اين همه را به ثبت رسانيد...»22