مأخذشناسی سیره فلسفی امام خمینی قدس سره نسخه متنی

مقاله فوق در ذيل محورهاي: مفهوم احياي معرفت ديني، افق معرفت ديني و جايگاه گفتمان احياء، بنيانهاي فلسفي و عرفاني مقوله احيا، بنيان هاي روش شناختي و بنيانهاي معرفتي در آئينه ثقلين و نگرش امام خميني قدس سره ، به بررسي فلسفه دين شناسي امام خميني و مسأله احياء تفكر ديني مي پردازد.

* بصيرت منش، حميد [و ديگران]، «صحيفه دل: مطالب و خاطراتي از شاگردان حضرت امام خميني قدس سره »،

(تهران: مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني قدس سره )، چاپ اول، خرداد 1377، 170 ص.

شاگردان امام در ضمن بيان خاطرات خود، نكاتي درباره تعطيلي درس فلسفه امام، برخورد امام با اساتيد و شاگردان خود، پاسخ به سؤالات فلسفي و... را بيان كرده اند.

(از جمله در صفحات 29، 97، 59، 94، 99، 149)

* تاجديني، علي، «عشق در حكمت شعري امام خميني»،

حضور، ش 26 (زمستان 1377)، ص 219-233.

اشاره به ديدگاه امام درباره فلسفه و رابطه اش با عرفان.

* «تأملي بر احياء تفكر ديني (مجموعه مصاحبه ها و ميزگردها)»،

(تهران: مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني قدس سره )، چاپ اول، خرداد 1376، 160 ص.

برخي از ياران امام در ذكر خاطرات خود اشاراتي نيز به بعد فلسفي ايشان مي كنند.

(از جمله در ص 51-52، 95، 112).

* جوادي آملي، عبدالله، «بنيان مرصوص امام خميني در بيان و بنان حضرت آية الله جوادي آملي»، گردآوري و تنظيم: محمد امين شاهجويي.

(قم: مركز نشر اسراء)، چاپ دوم، 1378، 454 ص.

نويسنده در ضمن بررسي سيره علمي و عملي امام، به مواردي چون رابطه عشق و عقل و برهان، ويژگي هاي حكمي امام و... نيز پرداخته است.

* حائري يزدي، مهدي، «تأملاتي گذرا درباره امام خميني قدس سره ، زعامت ديني و حكومت اسلامي»،

متين، س 1، ش 1 (زمستان 1377)، ص 383-388.

آقاي حائري كه خود از شاگردان فلسفه امام بوده است، در اين مصاحبه به تحصيل، تدريس و تأثير فلسفه امام اشاره مي كند.

* حجت، «محضر مردان خدا»،

حضور، ش 5-6 (تابستان-پاييز 1371)، ص 38.

سخنان آقاي حجت (يكي از شاگردان امام) درباره روش و شرايط تدريس فلسفه توسط ايشان.

* حسيني قائم مقامي، سيد عباس، «قرآن و عرفان از منظره امام»،

كيهان انديشه، ش 29 (فروردين-ارديبهشت 1369)، ص 66-109.

نويسنده در ضمن بحث، نظرات صدرالمتألهين را درباره موضوعاتي چون رابطه ادراك با جنت و نار، شعور جمادات، نفس ناطقه و... بيان نموده و سپس آراي امام خميني را در اين زمينه ها مطرح مي نمايد.

* خميني، سيد احمد، «امام، حوزه و سياست»،

حضور، ش 1 (خرداد 1370)، ص 7-9.

اشاره به اساتيد و شاگردان امام در فلسفه و وضعيت فلسفه در حوزه هاي علميه آن زمان.

* خميني، سيداحمد، «اولويتها در مواجهه با شرايط نوين جهاني»،

حضور، ش 26 (زمستان 1377)، ص 6-8.

در ضمن مقاله، به شيوه امام در بيان مطالب فلسفي نيز اشاره شده است.

* خميني، سيداحمد، «دليل آفتاب: خاطرات يادگار امام»،

(تهران: مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني قدس سره )، چاپ اول، زمستان 1375، 180 ص.

مرحوم سيد احمد خميني در ضمن خاطرات خويش، مطالبي در باره بعد فلسفي امام و اساتيد ايشان بيان كرده است. (از جمله ص 58).

* خميني، سيد حسن، «انديشه فلسفي امام»، كتاب «مجموعه مقالات دومين كنگره بين المللي امام خميني و احياء تفكر ديني»، جلد چهارم،

(تهران: مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني قدس سره )، چاپ اول، تابستان 1378، ص 21-24.

تفكر صدرايي امام و نقش آن در احياء انديشه ديني.

* رباني گلپايگاني، علي، «جبر و اختيار از ديدگاه امام خميني قدس سره »،

روزنامه رسالت (10و12/3/1377)، ص 11.

* روحاني (زيارتي)، سيد حميد، «بررسي و تحليلي از: نهضت امام خميني» [ج 1]،

(قم: دفتر انتشارات اسلامي)، چاپ دوم، آذر 1361، 957 ص.

نويسنده در ضمن بررسي زندگي امام خميني، به بعد فلسفي ايشان، روش انتخاب شاگرد و مانند آن نيز اشاره مي نمايد.

* رياحي، محمد حسين، «اولين تذكره درباره شخصيت امام خميني»،

حضور، ش 28 (تابستان 1378)، ص 249-256.

بررسي اولين مأخذي كه در آن مطالبي درباره زندگي امام خميني آمده است و اشاره به اساتيد امام در فلسفه و رابطه ايشان با حوزه فلسفي اصفهان.

* زين العابدين، السيد سلام، «الامام الخميني مفسرا: المعالم، الابعاد و الاتجاهات المنهج»،

قضايا اسلاميه، ش 2 (سال 1416 ه)، ص 383-442.

نويسنده ضمن بررسي شيوه تفسيري امام، مسأله رابطه فلسفه، عرفان و برهان را از ديدگاه ايشان بيان مي نمايد.

* سبحاني، جعفر، «بيان وصف تو گفتن نه حد امكان است»،

كيهان فرهنگي، س 6، ش 3 (63) (خرداد 1368)، ص 2-3.

اشاره اي به اساتيد، شاگردان و مشي امام در فلسفه.