مأخذشناسی سیره فلسفی امام خمینی قدس سره نسخه متنی

* سبحاني، جعفر، «[آشنايي با بعد علمي حضرت امام]»،

حوزه، ش 32 (خرداد-تير 1368)، ص 113-126.

اشاره به تحصيل و تدريس فلسفه توسط امام و اساتيد ايشان.

* سبحاني، جعفر، «جامعيت علمي و عملي امام خميني»،

كيهان انديشه، ش 29، (فرودين-ارديبهشت 1369)، ص 3-14.

بررسي ابعاد مختلف علمي و عملي امام، از جمله در زمينه فلسفه، اساتيد ايشان، و برخي مباحث فلسفي امام مثل سريان علم و تشكيك در وجود، تفكيك حقايق از اعتباريات.

مقاله فوق در مجله بصائر، س 6، ش 27 (تير 1378)، ص 29-35 تجديد چاپ شده است.

* سبحاني، جعفر، «امام قدس سره ، نمونه عمل به وظيفه»،

كيهان فرهنگي، س 7، ش 3 (75) (خرداد 1369)، ص 6-7.

شأن فلسفي امام و علاقه ايشان به ملاصدرا و فلسفه وي.

* ستاد بزرگداشت يكصدمين سال تولد امام خميني قدس سره كميته علمي، «طرح نظام انديشه و آراء حضرت امام خميني قدس سره »،

(تهران: ستاد بزرگداشت يكصدمين سالگرد ولادت حضرت امام خميني قدس سره )، مهر 1378، 19 ص.

ارائه طرحي جهت شناخت نظام مند انديشه هاي امام، از جمله در عرصه هستي شناسي، معرفت شناسي، معرفت ديني (از نظر برهاني ـ فلسفي و...).

* سروش، عبدالكريم، «يادنامه استاد شهيد مرتضي مطهري»، كتاب اول،

(تهران: سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامي)، 1360، 578 ص.

اشاره به تدريس فلسفي امام و شاگردان ايشان در فلسفه (ص 172، 326، 353).

* صدر، سيدمحمد، «نگاهي به راز و رمز رهبري امام»،

حضور، دوره دوم، ش 12 (تابستان 1374)، ص 102-111.

نويسنده درصدد بررسي علل و عوامل اقبال مردم به امام خميني است كه در ضمن آن به بعد فلسفي ايشان هم اشاره كرده است.

* ضيايي، علي اكبر، «فلسفه در عصر امام خميني قدس سره »،

حضور، ش 4 (خرداد 1371)، ص 68-69.

بررسي اجمالي وضعيت فلسفه در حوزه هاي علميه در دوران قبل از پيروزي انقلاب اسلامي. اين مقاله همچنين در كتابي از همين نويسنده با عنوان «نقش امام خميني در احياء تفكر فلسفي»، (ص 17-32) به چاپ رسيده است.

* ضيايي، علي اكبر، «نقش امام خميني در احياي تفكر فلسفي»،

(تهران: قدر ولايت)، چاپ اول، 1372، 80 ص.

اين كتاب از معدود نوشته هاي مستقل در باره فلسفه از ديدگاه امام خميني است عناوين كلي كتاب عبارتند از: وضعيت فلسفه در عصر امام خميني قدس سره ، فلسفه يونان، غرب و اسلامي از ديدگاه ايشان، مباحث فلسفي در آثار امام خميني.

* ضيايي، علي اكبر، «المباحث الفلسفيه في كتابات الامام الخميني»،

الثقافة الاسلامية (مجله تصدرها المستشارية الثقافية للجمهورية الاسلامية الايرانية بدمشق)، ش 43 (ذوالقعده-ذوالحجة 1412 ه)، ص 115-127.

بررسي برخي مباحث فلسفي مطرح شده در كتب امام، مانند: اثبات وجود خداوند، قاعده بسيط الحقيقة كل الاشياء، عدم تعلق گرفتن قدرت به ممتنعات، حل تعارض بين قاعده «الشي ء مالم يجب لم يوجد» و اختيار، علم به غيب، بقاء روح پس از مرگ، درجات مقامات معنوي.

* ضيايي، علي اكبر، «الفلسفة عند الامام الخميني»،

التوحيد، س 10، ش 60 (محرم و صفر 1413 ه)، ص 41-54.

بررسي نظرات امام درباره فلسفه يونان، فلسفه غرب و فلسفه اسلامي، امام و حكمت متعاليه، عدم تعارض بين فلسفه و قرآن.

* قادري، سيدعلي، «خميني روح الله: زندگينامه امام خميني بر اساس اسناد و خاطرات و خيال»، ج1،

(تهران: موسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني قدس سره )، چاپ اول، مهر 1378، 462 ص.

اشاره به اساتيد امام در فلسفه، آشنايي ايشان با فلسفه غرب و... (ص 388-406).

* قاسمي، محمد رضا، «سيري در تقريرات درس فلسفه امام خميني قدس سره »،

حضور، ش 5-6 (تابستان-پاييز 1371)، ص 13-21.

تقريرات درس فلسفه امام (شرح اسفار ـ مبحث نفس) كه توسط مرحوم عبدالغني موسوي اردبيلي نگارش يافته و توسط آقاي قاسمي تصحيح و تدوين شده است. در اين دروس، پس از ذكر اقسام تناسخ و ادله قائلين به آن، همه انواع تناسخ با دليل و برهان ابطال مي گردد. علاوه بر آن يك تصوير جامع از نظام عالم وجود، و ذومراتب بودن نفس مطرح شده، غايت عقل نظري و عقل عملي، ماهيت كليه، كيفيت حركت موجودات، حركت نفس و نزاع قائلين به اصالت ماهيت و اصالت وجود نيز مورد بحث قرار گرفته است.