از آنجا كه در آيات گذشته سخن از محاجه و گفتگوهاى دوزخيان بود كه نمىتوانند يكديگر را يارى كنند، و نه كسى به يارى آنها مىشتابد، و از آنجا كه در آيات پيش از آن نيز سخن از" مؤمن آل فرعون" آن مرد مجاهد و مبارز كم نظير و حمايت خداوند از او مطرح بود، در آيات مورد بحث به عنوان يك قانون كلى حمايت خويش را از پيامبران و مؤمنان در دنيا و آخرت بيان مىدارد.مىفرمايد:" ما بطور مسلم رسولان خود و كسانى را كه ايمان آوردهاند در زندگى دنيا و روز قيامت كه گواهان بر پا مىخيزند يارى مىدهيم" (إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهادُ).حمايتى بيدريغ و مؤكد به انواع تاكيد، حمايتى كه بىقيد و شرط است و به همين جهت انواع پيروزيها را به دنبال دارد، و اعم از پيروزى در منطق و بيان، يا پيروزى در جنگها، يا فرستادن عذاب الهى بر مخالفان و نابود كردن آنان و يا امدادهاى غيبى كه قلب را تقويت و روح را به لطف الهى نيرومند و قوى مىسازد.در اينجا به تعبير تازهاى در باره روز قيامت برخورد مىكنيم و آن" يَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهادُ" (روزى كه گواهان قيام مىكنند) مىباشد." اشهاد" جمع" شاهد" يا" شهيد" است (همانگونه كه" اصحاب" جمع