تفسیر نمونه جلد 20

آغازگر هدايت است هم تداوم بخش آن.

ولى هم در آغاز، و هم در ادامه كار، بهره واقعى را" اولو الالباب" و صاحبان مغز و انديشه مى‏برند، نه نابخردان لجوج و نه متعصبان چشم و گوش بسته.

در آخرين آيه مورد بحث سه دستور مهم به پيامبر اسلام (ص) مى‏دهد كه در حقيقت دستوراتى است عمومى و همگانى هر چند مخاطب شخص پيامبر (ص) است.

نخست مى‏گويد:" صبر و شكيبايى پيشه كن كه وعده خدا حق است" (فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ).

در برابر عناد و لجاجت دشمنان و كارشكنى آنان صبر كن.

در مقابل نادانى جمعى از دوستان و سستى و سهل‏انگارى و احيانا آزار آنان صبر كن.

و در برابر تمايلات نفس و هوسهاى سركش و خشم و غضب نيز شكيبايى نما.

خلاصه كليد پيروزى تو در تمام زمينه‏ها صبر و استقامت است.

بدان كه وعده خداوند در مورد پيروزى تو و امتت تخلف ناپذير است، اين ايمان به حقانيت وعده الهى تو را در مسيرت دلگرم و پر استقامت مى‏كند، و تحمل ناملايمات را بر تو و مؤمنان آسان مى‏سازد.

در قرآن مجيد بارها پيغمبر (ص) مامور به صبر شده كه گاهى به صورت مطلق است، همانند آيه مورد بحث، و بعضى آيات ديگر، و گاه در بعضى موارد مخصوص ذكر شده است مانند آيه 39 و 40 سوره ق" فَاصْبِرْ عَلى‏ ما يَقُولُونَ":" در برابر آنچه آنها مى‏گويند و نسبتهاى ناروايى كه به تو مى‏دهند صبر كن" در جاى ديگر مى‏گويد:" با آن دسته از يارانت كه (ظاهرا فقيرند اما هر صبح و شام پروردگار خويش را مى‏خوانند و عبادت مى‏كنند صبر و شكيبايى كن و از آنها جدا