تفسیر نمونه جلد 20
لطفا منتظر باشید ...
نشانه جنون و گاه اساطير الاولين و افسانههاى پيشينيان! و به اين ترتيب آيه گواه زندهاى بر اين حقيقت است كه سرچشمه اصلى مجادله كبر و غرور و خودمحورى است، چرا كه افراد متكبر و خود محور به خاطر علاقه شديد به خويشتن، به ديگران اعتنا ندارند، افكار خود را حق و نظرات ديگران را هر چه باشد باطل مىپندارند، لذا روى سخنان باطل خود ايستادگى به خرج مىدهند.تعبير به" ان" اشاره به اين است كه عامل منحصر در اينگونه موارد همان كبر و خود برتربينى است و الا چگونه ممكن است انسان بدون دليل و مدرك اينهمه بر گفتار خود ايستادگى به خرج دهد." صدور" (سينهها) در اينجا اشاره به قلبها است و منظور از قلب روح و جان و فكر است كه در آيات قرآن كرارا به اين معنى آمده است.بعضى از مفسران" كبر" را در آيه فوق به معنى" حسد" تفسير كردهاند، و عامل مجادله آنها را حسادتشان نسبت به پيامبر (ص) و مقام معنوى و ظاهرى او مىدانند، در حالى كه كبر در لغت به اين معنى نيست، ولى ممكن است ملازم آن باشد، چرا كه افراد متكبر و خود محور معمولا حسود نيز هستند، همه مواهب را براى خود مىخواهند و از اينكه ديگران از آن بهره گيرند ناراحت مىشوند.سپس مىافزايد:" آنها هرگز به منظور خود نخواهند رسيد" (ما هُمْ بِبالِغِيهِ).هدف آنان اين است كه خود را بزرگ ببينند، فخر بفروشند و بر جامعه حكومت كنند، اما جز ذلت و زير دست بودن بهرهاى نخواهند گرفت، نه به هدفى كه از كبر و غرور دارند مىرسند، و نه به هدفى كه براى مجادلههاى باطل و بى اساس دارند كه حق را ابطال كنند و باطل را بر كرسى بنشانند «1».