تفسیر نمونه جلد 20

و از طيبات به شما روزى داد، اين است خداوند پروردگار شما، جاويد و پر بركت است خداوندى كه پروردگار عالميان است.

65- زنده واقعى او است، معبودى جز او وجود ندارد، پس او را بخوانيد و دين خود را براى او خالص كنيد، ستايش مخصوص خداوندى است كه پروردگار جهانيان است.

66- بگو: من نهى شده‏ام از اينكه معبودهايى را كه شما غير از خدا مى‏خوانيد بپرستم، و مامورم كه تنها در برابر پروردگار عالميان تسليم باشم.

تفسير: اين است پروردگار شما

اين آيات هم چنان بحث از مواهب بزرگ الهى و شمول آن نسبت به بندگان را ادامه مى‏دهد، تا هم شناخت بيشترى به آنها عطا كند، و هم اميد افزونترى تا در پرتو آن به مقام دعا بر آيند و از اجابت برخوردار شوند.

جالب اينكه در آيات گذشته سخن از" نعمتهاى زمانى" يعنى شب و روز بود و در اينجا سخن از" نعمتهاى مكانى" يعنى قرارگاه زمين و سقف مرتفع آسمان است، مى‏فرمايد:" خداوند همان كسى است كه زمين را براى شما جايگاه مطمئن و آرامى قرار داد" (اللَّهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ قَراراً).

آرى او تمام شرائطى را كه براى يك قرارگاه مطمئن و آرام لازم است در كره زمين آفريده، محلى است ثابت و خالى از هر گونه تزلزل، هماهنگ با ساختمان روح و جسم انسان، داراى منابع گوناگون، مشتمل بر همه وسائل مورد نياز انسان، بسيار گسترده و مباح و رايگان.

سپس مى‏افزايد:" و آسمان را همچون سقف و قبه‏اى بالاى سر شما قرار داد" (وَ السَّماءَ بِناءً).

" بناء" چنان كه" ابن منظور" در" لسان العرب" مى‏گويد: به معنى خانه‏هايى است كه اعراب باديه‏نشين از آن استفاده مى‏كردند، مانند خيمه‏ها