تفسیر نمونه جلد 20

به كلى در مى‏آورد و دريچه به عالم بقا معرفى مى‏كند.

جمله" و مِنْكُمْ مَنْ يُتَوَفَّى مِنْ قَبْلُ" (بعضى از شما پيش از اين مى‏ميرند) ممكن است اشاره به قبل از رسيدن به مرحله پيرى باشد، يا اشاره به تمام مراحل قبلى، يعنى قبل از رسيدن به هر يك از مراحل امكان مرگ وجود دارد.

اين نيز قابل توجه است كه تمام اين مراحل را با كلمه" ثم" به يكديگر عطف كرده، كه نشانه ترتيب توام با فاصله است، جز مرحله اخير يعنى رسيدن به پايان زندگى كه به وسيله" واو" عطف شده، اين تفاوت تعبير ممكن است به خاطر اين باشد كه رسيدن به پايان عمر هميشه بعد از پيرى نخواهد بود چرا كه" بسيار جوان مرد و يكى پير نشد" و يا حتى افرادى قبل از رسيدن به دوران جوانى مى‏ميرند.

در باره اجل مسمى در جلد 5 تفسير نمونه صفحه 148 و جلد ششم صفحه 157 و جلد 11 صفحه 281 بحث كرده‏ايم).

در آخرين آيه مورد بحث سخن از مهمترين مظاهر قدرت پروردگار يعنى مساله حيات و مرگ به ميان مى‏آورد، همان دو پديده‏اى كه با تمام پيشرفت علوم بشر هنوز جزء معماهاى ناگشوده است، مى‏فرمايد:" او كسى است كه زنده مى‏كند و مى‏ميراند" (هُوَ الَّذِي يُحْيِي وَ يُمِيتُ).

آرى حيات و مرگ به معنى وسيع كلمه، چه در گياهان و چه انواع حيوانات و انسانها به دست خداوند است، حيات در اشكال مختلف و انواع گوناگون ظاهر مى‏شود.

جالب اينكه از موجودات زنده تك سلولى گرفته، تا حيوانات غول‏پيكر و از اعماق اقيانوسهاى تاريك و ظلمانى گرفته، تا پرندگانى كه بر اوج آسمانها پرواز مى‏كنند، از گياه ذره بينى بسيار كوچكى كه در لابلاى امواج اقيانوس‏