تفسیر نمونه جلد 20

4- قرآنى كه بشارت دهنده و بيم دهنده است، ولى اكثر آنان رويگردان شدند، لذا چيزى نمى‏شنوند.

5- آنها گفتند: قلبهاى ما در پوششهايى قرار گرفته، و گوشهاى ما سنگين است، و ميان ما و تو حجابى وجود دارد، حالا كه چنين است تو به دنبال عمل خود باش ما هم براى خود عمل مى‏كنيم.

تفسير: باز هم عظمت قرآن

‏
در روايات اسلامى آمده است كه رسول خدا (ص) پيوسته بتهاى مشركان را مذمت مى‏كرد، و قرآن را بر آنها مى‏خواند تا به راه توحيد بازگردند، اما آنها مى‏گفتند: اين شعر محمد (ص) است، و بعضى مى‏گفتند اين" كهانت" است (كهانت غيب‏گوييهايى بود كه گروهى به ادعاى ارتباط با جنيان داشتند) و بعضى مى‏گفتند اينها خطبه‏هاى زيبايى است كه او مى‏خواند (و نامش را" قرآن" گذاشته است).

روزى" ابو جهل" به" وليد بن مغيره" كه از رجال معروف آنها بود، و عرب در اختلافات خود و در مشكلات از او داورى و نظر خواهى مى‏كرد، گفت: اى" ابا عبد شمس" (ابا عبد شمس كنيه وليد بود) اين هايى را كه محمد (ص) مى‏گويد:

چيست؟ سحر است؟ يا كهانت است؟ يا خطبه؟

گفت: بگذاريد سخنانش را بشنوم، نزد پيامبر (ص) آمد در حالى كه در حجر اسماعيل نشسته بود گفت: اى محمد! چيزى از اشعارت را براى من بخوان! فرمود: شعر نيست، بلكه كلام خدا است كه پيامبران و رسولانش را با آن مى‏فرستاده، گفت: هر چه هست بخوان! رسول خدا (ص) قرائت سوره حم سجده را آغاز كرد، هنگامى كه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ را شنيد مسخره كرد و گفت: مردى در يمامه داريم نامش" رحمن" است، مثل اينكه او را مى‏خوانى!