تفسیر نمونه جلد 20
لطفا منتظر باشید ...
نخست خداوند مىفرمايد:" اگر آنها صبر و شكيبايى كنند يا نكنند آتش دوزخ قرارگاهشان است" و رهايى از آن امكان پذير نيست (فَإِنْ يَصْبِرُوا فَالنَّارُ مَثْوىً لَهُمْ) «1»." مثوى" از ماده" ثوى" (بر وزن هوى) به معنى قرارگاه و محل استقرار است.اين آيه در حقيقت شبيه آيه 16 سوره طور است كه مىگويد: اصْلَوْها فَاصْبِرُوا أَوْ لا تَصْبِرُوا سَواءٌ عَلَيْكُمْ:" در آتش دوزخ وارد شويد، مىخواهيد صبر كنيد يا نكنيد تفاوتى براى شما نمىكند" و همچون آيه 21 سوره ابراهيم سَواءٌ عَلَيْنا أَ جَزِعْنا أَمْ صَبَرْنا ما لَنا مِنْ مَحِيصٍ:" براى ما يكسان است خواه صبر كنيم يا نكنيم راه نجاتى نيست".سپس براى تاكيد اين مطلب مىافزايد:" و اگر آنها تقاضاى رضايت و عفو پروردگار كنند بجايى نمىرسد و مورد عفو قرار نمىگيرند" (وَ إِنْ يَسْتَعْتِبُوا فَما هُمْ مِنَ الْمُعْتَبِينَ)." يستعتبون" در اصل از" عتاب" گرفته شده كه به معنى اظهار خشونت است، و مفهومش اين است كه شخص گنهكار خود را تسليم سرزنشهاى صاحب حق كند تا او را مورد عفو قرار دهد و راضى گردد، و لذا اين ماده (استعتاب) به معنى استرضاء و تقاضاى عفو نيز به كار مىرود «2».سپس به مجازات دردناك دنيوى آنها اشاره كرده، مىفرمايد:" ما براى آنها دوستان و همنشينان بد انديش و زشت سيرتى قرار داديم، كه همه چيز را در نظر آنان زينت دادند"، و زشتيها را زيبايى، و بديها را نيكى معرفى نمودند
