لطفا منتظر باشید ...
2- گناه و سلب نعمت
امير مؤمنان على (ع) مىفرمايد:و ايم اللَّه! ما كان قوم قط فى غض نعمة من عيش فزال عنهم الا بذنوب اجترحوها، لان اللَّه ليس بظلام للعبيد:" به خدا سوگند هيچ ملتى از آغوش ناز و نعمت زندگى گرفته نشد مگر به واسطه گناهانى كه مرتكب شدند، زيرا خداوند هرگز به بندگانش ستم روا نمىدارد"! سپس افزود:و لو ان الناس حين تنزل بهم النقم، و تزول عنهم النعم، فزعوا الى ربهم بصدق من نياتهم، و وله من قلوبهم، لرد عليهم كل شارد و اصلح لهم كل فاسد:" هر گاه مردم موقعى كه بلاها نازل مىشود، و نعمتهاى الهى از آنها سلب مىگردد، با صدق نيت رو به درگاه خدا آورند، و با قلبهايى آكنده از عشق و محبت به خدا از او درخواست حل مشكل كنند، خداوند آنچه را از دستشان رفته به آنها باز مىگرداند، و هر گونه فسادى را براى آنها اصلاح مىكند" «1».و از اين بيان رابطه گناهان با سلب نعمتها به خوبى آشكار مىشود. 3- چرا اينهمه بهانه مى گيرند
بدون شك زبان عربى از غنىترين و پرمايهترين زبانهاى دنيا است اما با اينحال عظمت قرآن از اين نظر نيست كه به زبان عربى است، بلكه عربى بودن آن به خاطر اين است كه خداوند هر پيامبرى را به زبان قوم خود مىفرستد، (1) نهج البلاغه خطبه 188.
