هرگز نبايد تصور كرد كه احاطه خداوند به همه موجودات فى المثل شبيه احاطه هواى پيرامون كره زمين به كره زمين است، كه اين احاطه دليل بر محدوديت است، بلكه منظور از احاطه پروردگار به همه چيز معنى بسيار دقيقتر و لطيفترى است و آن وابستگى همه موجودات در ذاتشان به وجود مقدس او است.به تعبير ديگر در عالم هستى يك وجود اصيل و قائم به ذات بيش نيست،
(1) از دعاى صباح منقول از امير مؤمنان على (ع)(2) آل عمران- 18.