به تناسب اشارهاى كه در آيات گذشته به مساله شرك شده، در نخستين آيه مورد بحث به نتيجه كار مشركان و انتهاى مسيرشان پرداخته مىگويد:" كسانى كه غير خدا را ولى خود برگزيدند خداوند حساب اعمال آنها را نگهميدارد، و از نياتشان آگاه است" (وَ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِياءَ اللَّهُ حَفِيظٌ عَلَيْهِمْ).تا به موقع حساب آنها را برسد و كيفر لازم را به آنها بدهد.سپس روى سخن را به پيامبر (ص) كرده، مىگويد:" تو مامور نيستى كه آنها را مجبور به قبول حق سازى" (وَ ما أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَكِيلٍ).وظيفه تو تنها ابلاغ رسالت، و رسانيدن پيام خدا به همه بندگان است شبيه اين جمله در قرآن فراوان است: لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ:" تو سيطره و غلبه بر آنها ندارى" (غاشيه- 22).ما أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِجَبَّارٍ:" تو موظف به اجبار آنها نيستى" (ق- 45).وَ ما جَعَلْناكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظاً:" تو مسئول اعمال آنها نيستى و براى اجبار آنان مبعوث نشدهاى" (انعام- 107).ما عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلاغُ:" رسول وظيفهاى جز ابلاغ رسالت ندارد" (مائده- 99).و بيانگر اين واقعيت است كه خداوند مىخواهد بندگان آزاد باشند و راه او را با اراده و اختيار خود بپويند، چرا كه ارزش واقعى ايمان و عمل صالح در همين است، و ايمان و عمل اجبارى ارزش معنوى ندارد.