تفسیر نمونه جلد 20

مرده بوديد او شما را زنده كرد، سپس مى‏ميراند، بار ديگر زنده مى‏كند، سپس به سوى او باز مى‏گرديد".

ولى آيه مورد بحث سخن از دو" اماته"" ميراندن" مى‏گويد در حالى كه در آيه سوره بقره يك" موت" است و يك" اماته" «1».

از ميان اين تفسيرها تفسير اول مناسبتر به نظر مى‏رسد.

اين نكته نيز قابل توجه است كه بعضى از طرفداران تناسخ خواسته‏اند از اين آيه براى زندگى و مرگ تكرارى انسانها و بازگشت ارواح به بدنهاى جديد در اين دنيا استدلال كنند، در حالى كه آيه فوق يكى از دلائل زنده نفى تناسخ است، زيرا مرگ و حيات را منحصر در دو قسمت مى‏كند، ولى طرفداران عقيده تناسخ خبر از مرگ و حياتهاى متعدد و متوالى مى‏دهند و معتقدند روح يك انسان ممكن است چند بار در كالبدهاى جديد و نطفه‏هاى تازه حلول كند و به اين دنيا باز گردد.

به هر حال ناگفته پيداست كه پاسخ اين تقاضاى كافران كه از دوزخ بيرون آيند و به دنيا برگردند تا به گمان خود گذشته تاريك را جبران نمايند منفى است و منفى بودن آن به قدرى روشن است كه حتى در آيات مورد بحث سخنى از آن به ميان نيامده، تنها در آيه بعد مطلبى ذكر مى‏كند كه به منزله دليل آن است، مى‏فرمايد:" اين به خاطر آن است كه وقتى خداوند به يگانگى خوانده مى‏شد راه انكار پيش مى‏گرفتيد و كفر مى‏ورزيديد، ولى هر گاه كسانى به او شرك مى‏آوردند در برابر آنها تسليم بوديد و ايمان مى‏آورديد"

(1) بعضى از مفسران اين احتمال را نيز داده‏اند كه آيه فوق ناظر به" رجعت" باشد، اما با توجه به عموميت آيه فوق در باره همه كافران و عدم ثبوت عموميت رجعت نسبت به همه آنها اين تفسير قابل گفتگو است.