تفسیر نمونه جلد 20

و حبابى است بر سطح آب، و غبارى است در مسير طوفان،" ولى پاداشها و مواهبى كه نزد خدا است بهتر و پايدارتر است براى كسانى كه ايمان آورده‏اند و بر پروردگارشان توكل مى‏كنند" (وَ ما عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ وَ أَبْقى‏ لِلَّذِينَ آمَنُوا وَ عَلى‏ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ).

اگر بتوانيد اين متاع زودگذر زندگى پست و محدود جهان ماده را با آن سرمايه جاودان مبادله كنيد تجارتى پر سود نصيب شما شده، و موفقيتى است بى‏نظير! چرا كه مواهب اين جهان هرگز خالى از دردسر نيست، هميشه در كنار هر گل خارى، و در كنار هر نوش نيشى است، در حالى كه پاداش الهى خير خالص و خالى از هر گونه ناملايمات است.

از سوى ديگر اين مواهب هر چه هست زودگذر است، اما آنها پايدار و جاودانى است، كدام عقل اجازه مى‏دهد كه انسان از چنين معامله پرسودى صرفنظر كند يا گرفتار غرور و غفلت شود، و زرق و برقها او را بفريبد؟! لذا در آيه 38 توبه نيز مى‏خوانيم:" أَ رَضِيتُمْ بِالْحَياةِ الدُّنْيا مِنَ الْآخِرَةِ فَما مَتاعُ الْحَياةِ الدُّنْيا فِي الْآخِرَةِ إِلَّا قَلِيلٌ" (اى كسانى كه از جهاد سر باز مى‏زنيد)" آيا به زندگى دنيا در مقابل آخرت راضى شده‏ايد، با اينكه متاع زندگى دنيا در برابر آخرت چيز اندكى است"؟! اصولا الحياة الدنيا (با توجه به وصفى كه دارد) اشاره به زندگى پائين و پست است، بديهى است، متاع و وسائل بهره‏گيرى از چنين زندگى مثل خود آن بى‏ارزش خواهد بود.

لذا در حديثى از پيغمبر گرامى اسلام (ص) مى‏خوانيم:

و اللَّه ما الدنيا فى الآخرة الا مثل ان يجعل احدكم اصبعه هذه فى اليم فلينظر بم ترجع:؟

" به خدا سوگند دنيا در برابر آخرت مثل اين است كه يكى از شما انگشت خود