تفسیر نمونه جلد 20

تنها انفاق در مسائل مالى را بيان نمى‏كند بلكه انفاق از تمام آنچه خداوند روزى داده است از مال از علم از عقل و هوش و تجربه از نفوذ اجتماعى و خلاصه از همه چيز.

در توصيف ديگر كه هفتمين توصيف مؤمنان راستين است مى‏فرمايد:

" و كسانى كه هر گاه ستمى به آنان رسد تسليم ظلم نمى‏شوند و از ديگران يارى مى‏طلبند" (وَ الَّذِينَ إِذا أَصابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنْتَصِرُونَ).

ناگفته پيداست كه در برابر وظيفه" انتصار" در مقابل ستم، ديگران نيز وظيفه يارى كردن دارند، چرا كه يارى طلبيدن بدون يارى كردن لغو و بيهوده است، در حقيقت هم مظلوم موظف به مقاومت در برابر ظالم و فرياد بر آوردن است، و هم مؤمنان ديگر موظف به پاسخگويى او هستند، همانگونه كه در آيه 72 سوره انفال مى‏خوانيم: وَ إِنِ اسْتَنْصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ:

" هر گاه آنها از شما براى حفظ دين خود يارى بطلبند بر شما است كه آنها را يارى كنيد".

اين برنامه مثبت و سازنده به ظالمان هشدار مى‏دهد كه اگر دست به ستم بيالايند مؤمنان ساكت نمى‏نشينند، و در برابر آنها بپا مى‏خيزند، و هم به مظلومان اعتماد مى‏بخشد كه اگر استغاثه كنند ديگران بيارى آنها مى‏شتابند.

" ينتصرون" از ماده" انتصار" به معنى يارى طلبيدن است، ولى بعضى آن را به معنى" تناصر" (به يارى يكديگر شتافتن) تفسير كرده‏اند، ولى نتيجه هر دو با توجه به توضيحى كه داديم يكى است.

به هر حال وظيفه هر مظلومى اين است كه اگر به تنهايى قادر بر دفع ظلم و ستم نيست سكوت نكند، و با استفاده از نيروى ديگران به مقابله با ظلم قيام نمايد، و وظيفه همه مسلمانان است كه به نداى او پاسخ مثبت دهند.