تفسیر نمونه جلد 20

به استخوان مى‏رسد، و افرادى كه دستشان از همه جا بريده يكديگر را صدا مى‏كنند و فريادشان بجايى نمى‏رسد.

در اين جهان نيز" يوم التناد" فراوان است، روزهايى كه عذاب الهى نازل مى‏شود، روزهايى كه جامعه‏ها بر اثر گناهان و خطاهايشان به بن بست كشيده مى‏شوند، روزهايى كه بحرانها و حوادث سخت همه را تحت فشار قرار مى‏دهد، فرار مى‏كنند و پناهگاهى مى‏جويند اما پناهگاهى وجود ندارد، و همه فرياد مى‏كشند! آيه بعد در تفسير يوم التناد مى‏گويد:" روزى كه روى مى‏گردانيد و فرار مى‏كنيد، اما هيچ پناهگاه و نگهدارنده‏اى در برابر عذاب الهى براى شما نيست" (يَوْمَ تُوَلُّونَ مُدْبِرِينَ ما لَكُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ عاصِمٍ).

آرى كسى را كه خدا (بر اثر اعمالش) گمراه ساخته هدايت كننده‏اى براى او نيست" (وَ مَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ هادٍ).

آنها در اين دنيا از طريق هدايت گمراه مى‏شوند و در حجابى از جهل و ضلالت فرو مى‏روند، و در آخرت از طريق بهشت و نعمتهاى الهى گمراه خواهند شد.

تعبير فوق ممكن است تلويحا اشاره‏اى به گفتار فرعون باشد كه مى‏گفت:

ما أَهْدِيكُمْ إِلَّا سَبِيلَ الرَّشادِ:" من شما را جز به راه هدايت و راستى دعوت نمى‏كنم" (همين سوره سه آيه قبل).